Vissen kweken, waar ligt de grens?


Giebeltje

Well-known member
Lid geworden
30 juni 2019
Berichten
2,823
Locatie
Hakketakkebos
Ik ben op 3 november jl. voor het eerst naar de Vivariumbeurs geweest, en ik heb een hele leuke dag gehad en veel geleerd. Ik heb begrepen dat daar van alles wordt verkocht dat met de aquariumhobby te maken heeft. Verder kwam ik er biotoopaquariums tegen, speciaalaquariums, aquascapes en skaping-contests. Allemaal heel leuk en boeiend om te zien.

Ik wist al dat ik daar geen goudvissen tegen zou komen, en was heel benieuwd naar wat dan wel. Ik dacht namelijk dat het op de Vivariumbeurs ging om het verhandelen van gekweekte vissen die zo veel mogelijk in hun oorspronkelijke staat zijn, dus zoals ze in de natuur voorkomen. Goudvissen worden al eeuwenlang gekweekt, dus de oorspronkelijke Giebel wordt niet eens in vijvers of aquariums gehouden. Dus dat snap ik.

Een van de eerste dingen die ik zag was de Discustentoonstelling. Ik zag daar allemaal Discusvissen in bakken zitten, die er uit zagen alsof het kweekvormen waren ( net als je bij kleurkanaries of parkieten hebt) dus factor rood eruit gekweekt, factor blauw eruit gekweekt enz. Dus vissen die zo niet in de natuur voorkomen. Klopt dit?

Ook zag ik heel veel Betta's, waarvan ik zeker ben dat ze zo in de natuur niet voorkomen: crown tail, dumbo-ear etc. En ook zag ik veel kleurvormen van garnalen, als die waarneming ook klopt.

Ik weet dat er tegenwoordig heel veel kweekvormen verkocht worden van vissen waarvan ik dit vroeger nooit heb gezien: sluier pethia conchonius, sluier zebrabarbeel, en vele kweekvormen van plats's en mollies. En iedereen roept dat Guppen doorgefokt zijn.

Mijn vraag is nu: waar ligt de grens, wat valt onder normale kweek, en wat niet? En waarin verschilt het houden en kweken van goudvissen nu van het houden en de kweek van andere soorten?

Bij mij is er overigens wel een grens: het dierenwelzijn. Ik had voor het eerst in mijn leven een Oranda sluierstaart, maar toen die door de exorbitante " wen"-groei topzwaar was geworden en ook niet goed meer kon eten heb ik haar ge-euthanaseerd. Ik ben blij dat ze bij mij nog een poos heeft kunnen rondzwemmen, maar wanneer kweekvorm leidt tot een lijdensweg, is voor mij de grens bereikt. Als ik zie hoe veel Betta's er moeite hebben met zwemmen en kwetsbaar zijn door extreem grote en zware vinnen vind ik dat in dezelfde categorie vallen.

Wat het houden van soorten betreft: ik heb zelf de keuze gemaakt voor een onverwarmd aquarium waarvan de temperatuur in de winter niet beneden de 22 graden zakt, met daarin sluierstaarten en een ancistrus. Dit is dus een soort gezelschapsbak, niet gebonden aan een biotoop, maar wel goed beplant en zo natuurlijk mogelijk ingericht. Voor mij zijn goudvissen dus geen categorie apart. Hoe is dat voor jullie?
 
Laatst bewerkt:
Naar mijn mening zijn er meerdere soorten kwekers, diegene welke hun vissen willen vermeerderen en dat is meestal voor hun economisch belang,wat niet wil zeggen dat dit fout is mits de gezondheid van de vissen voorop staat, een groep welke graag vissen met een bijzonder uiterlijk willen kweken om hun verkoop een boost te geven en een kleine groep welke er alles voor doet om dieren welke in de natuur nog nauwelijks voorkomen te kweken uit eitjes of enkele exemplaren, deze groep heeft zeker mijn voorkeur en respect.
Tot hoeverre kweekvormen mogen voorkomen is bij mij de gezondheid van de vis de grens.
 
Ik kwam er achter dat bijvoorbeeld de Vuurstaart Labeo en de Chinese Danio ook nauwelijks meer voorkomen in de natuur, en dat het aan verantwoorde kweek te danken is wanneer ze gezond en wel in onze bakken rondzwemmen. Daar zullen inderdaad ook commercieel gekweekte exemplaren van verkocht worden.
 
Oei, oei.

Dit is een erg gevoelig onderwerp op het forum. Ik heb dit ook al eens ter sprake gebracht maar mijn post is toen verwijderd. Hoop dat jou post blijft want ik vind het zelf een hele goede discussie.

Er zijn nu eenmaal vele kweek vormen en wie bepaald als het soort dier hierdoor een lijdensweg heeft. Ik denk dat juist meer bespreekbaar maken veel meer inzicht geeft wat heeft betreffend dier nodig qua verzorging.

Jij heb een pech geval gehad met je oranda maar ik ken ook oranda s die al lang en gelukkig rond zwemmen. Alles hangt en staat met de juiste verzorging. Bij alle vissen kun je gewoon een kneusje treffen.
 
Ik kwam er achter dat bijvoorbeeld de Vuurstaart Labeo en de Chinese Danio ook nauwelijks meer voorkomen in de natuur, en dat het aan verantwoorde kweek te danken is wanneer ze gezond en wel in onze bakken rondzwemmen. Daar zullen inderdaad ook commercieel gekweekte exemplaren van verkocht worden.
Dat is ook prima, we moeten ook de natuur niet gaan leegvissen voor ons "vermaak" en dan is kweek een prima optie, mits dit goed gebeurd.

Dit is een erg gevoelig onderwerp op het forum. Ik heb dit ook al eens ter sprake gebracht maar mijn post is toen verwijderd. Hoop dat jou post blijft want ik vind het zelf een hele goede discussie.
Mits de discussie met respect naar elkaars mening en met normaal woord gebruik wordt gevoerd mag dat geen probleem wezen, naar mijn idee.
 
Misschien is dan ook de kweek uit winstbejag een grens. Jij schreef elders dat er helaas geen actief forumlid met een Flowerhorn is. Ik heb uiteraard even gegoogeld op deze soort, en ook dit is er een die voornamelijk als kweekvorm bestaat, ontwikkeld in Taiwan en Maleisie. En het gaat in die handel om enorme bedragen. ( Toen ik nog met papegaaien werkte, was de handel in exotische vogels naar Azie ook een hot topic. Het ging ook over kwetsbare soorten die uit de natuur gehaald worden, en zelfs over de handel in gestolen vogels en het daarmee gepaard gaande dierenleed).
 
Die oranje en rode schijven wat je zag heeft niets meer met Discus te maken maar zijn gewoon kauwgomballen.
Als iedereen die nu gewoon niet koopt worden ze ook niet zo gekweekt.

Prima wanneer je met discus kweekt maar probeer ze zoveel mogelijk de natuurlijke kleuren te houden zoals de bruine discus van mijn avatar, dat is een wildvang.
Mijn vrienden plagen me altijd met mijn tosties vanwege die zwarte strepen.
 
Misschien is dan ook de kweek uit winstbejag een grens. Jij schreef elders dat er helaas geen actief forumlid met een Flowerhorn is. Ik heb uiteraard even gegoogeld op deze soort, en ook dit is er een die voornamelijk als kweekvorm bestaat, ontwikkeld in Taiwan en Maleisie. En het gaat in die handel om enorme bedragen. ( Toen ik nog met papegaaien werkte, was de handel in exotische vogels naar Azie ook een hot topic. Het ging ook over kwetsbare soorten die uit de natuur gehaald worden, en zelfs over de handel in gestolen vogels en het daarmee gepaard gaande dierenleed).

Waarom zou winst een grens zijn? Alle goed functionerende bedrijven/kwekers moeten winst maken. Zonder winst word het wel erg moeilijk om aan goede voorwaardens te voldoen op vele gebieden.

Als je een heel mooi dier kweek en kunt verkopen is het aan verkoper/koper hoe en wat. Als de vis verder netjes word verzorgt heb ik daar geen probleem mee. De duurdere vissen zullen wel top worden verzorgt. De koper zal ook goed voor de vis zorgen gezien het bedrag wat er mee gemoeid is.

Denk dat die een beter leven hebben dan de miljoenen gupjes of noem maar wat.

Laat mensen zelf bepalen als ze in een opel of mercedes willen rijden.
 
Dus inderdaad kweekvorm a la kleurkanarie of kroesveerparkiet, kropperduif, mopshond en dergelijke. Ik zou die dus ook nooit kopen, maar snap wel dat het knap is om kleurvormen te kweken. Op school kreeg ik indertijd met Biologie de Wetten van Mendel, en heb zelf ooit nog met tamme ratjes gefokt om dit in de praktijk te kunnen meemaken. Maar de verkoop van kweekvormen is inderdaad iets waar de consument invloed op kan hebben. Ik zag dat er ook kwekers van raszuivere vissen zijn. En inderdaad, verantwoorde wildvang kan ook zorgen voor het behoud van de soort als je weer met die vissen verder kweekt.

Er is in mijn optiek wel een verschil tussen gewoon winst en winstbejag. Die laatste heeft in mijn oren een beetje een negatieve klank, omdat het dan gaat om het maken van winst zonder rekening te houden met dierenwelzijn. Een goed gekweekte sluierstaart zal waarschijnlijk minder kans hebben op complicaties vanwege zijn vorm, en zal wel zijn geld moeten opbrengen omdat de kweek ervan veel tijd en geld kost. En iemand die een fors bedrag investeert in een vis zal daar ook zorgvuldig mee omgaan en het dier niet behandelen als een wegwerpproduct.
 
Laatst bewerkt:
Zolang er vraag is zal er aanbod zijn.
Kijk maar naar al die varianten van honden, die beesten zijn doodziek krijgen amper zuurstof binnen en eigenijk zjn ze allemaal kreupel. Ik bedoel de extreem doorgefokte dieren.
Met vissen net zo.
 
Dit gebeurt eigenlijk toch met alles? We maken nieuwe bloemen en planten door deze te kruisen en de mooiste te selecteren, daar weer mee door te kweken en zo probeert een kwekerij geld te verdienen. Zo gaat dat ook met vissen. Veel guppen die je ziet zijn gewoon net zo lang gekweekt en geselecteerd tot er een bepaalde kleur uit gekomen is die men mooi en wellicht speciaal/zeldzaam vindt. Hier is mijn inziens niets mis mee, ook het kweken puur om geld te verdienen is prima, mits gezond.

Waar het voor mij ophoudt is het kweken van beesten die niet gezond kunnen zijn. Al eens eerder in het GMT topic over gesproken, honden met te kleine schedels, katten zonder haar etc en vissen die niet kunnen zwemmen.
 
Ja HD, hartproblemen en ademhalingsproblemen komen vaak voor. En bij katten gaat het al net zo, de Maine Coone heeft vaak hartproblemen. Het heeft erg lang geduurd voor er vanuit de fokkerij maatregelen zijn genomen. Bij de goudvissen heb ik inmiddels geleerd dat bij kwaliteitskwekers de mindere vissen worden " ge-culd". Maar er zijn blijkbaar ook kwekers die hun mindere vissen in de handel dumpen, waardoor ze, zoals mijn Oranda, af en toe in de LFS te koop zijn. Ik heb me dan ook ernstig voorgenomen om me niet meer door mijn impulsen te laten leiden, maar strikt op gezondheid te letten wanneer ik een dier aanschaf. En daar dan zo goed mogelijk voor te zorgen.
 
  • Leuk
Waarderingen: Bov
Dus inderdaad kweekvorm a la kleurkanarie of kroesveerparkiet, kropperduif, mopshond en dergelijke. Ik zou die dus ook nooit kopen, maar snap wel dat het knap is om kleurvormen te kweken. Op school kreeg ik indertijd met Biologie de Wetten van Mendel, en heb zelf ooit nog met tamme ratjes gefokt om dit in de praktijk te kunnen meemaken. Maar de verkoop van kweekvormen is inderdaad iets waar de consument invloed op kan hebben.

Ikzelf heb ook zaken die ik niet zou aanschaffen omdat ik sommige dingen te ver vind gaan maar dat is iets persoonlijks.

Ik zou niet gauw iemand daarop aanspreken omdat een ieder moet doen wat hij zelf wil. Als iemand een roze met glittertjes discus/flowerhorn wil, prima als je hem maar naar beste weten verzorg.

Veel mensen zijn zich niet bewust van bepaalde zaken daarom denk ik dat het beter is om vooral informatie te verschaffen over bepaalde zaken zodat mensen bewuster hun keuze kunnen maken.
Dus inderdaad kweekvorm a la kleurkanarie of kroesveerparkiet, kropperduif, mopshond en dergelijke. Ik zou die dus ook nooit kopen, maar snap wel dat het knap is om kleurvormen te kweken. Op school kreeg ik indertijd met Biologie de Wetten van Mendel, en heb zelf ooit nog met tamme ratjes gefokt om dit in de praktijk te kunnen meemaken. Maar de verkoop van kweekvormen is inderdaad iets waar de consument invloed op kan hebben. Ik zag dat er ook kwekers van raszuivere vissen zijn. En inderdaad, verantwoorde wildvang kan ook zorgen voor het behoud van de soort als je weer met die vissen verder kweekt.

Er is in mijn optiek wel een verschil tussen gewoon winst en winstbejag. Die laatste heeft in mijn oren een beetje een negatieve klank, omdat het dan gaat om het maken van winst zonder rekening te houden met dierenwelzijn. Een goed gekweekte sluierstaart zal waarschijnlijk minder kans hebben op complicaties vanwege zijn vorm, en zal wel zijn geld moeten opbrengen omdat de kweek ervan veel tijd en geld kost. En iemand die een fors bedrag investeert in een vis zal daar ook zorgvuldig mee omgaan en het dier niet behandelen als een wegwerpproduct.

Er is natuurlijk al een heel verschil qua mentaliteit in de verschillende landen waar de kweek is. Wij in Nederland hebben alles relatief goed voor elkaar en zijn regels en wetten heel anders dan in andere landen.

In zulk soort landen is dierenwelzijn geen isseu omdat daar eerst nog de mensen welzijn geregeld moet worden.

Als je daar vertel dat de varkens hier ballen moeten hebben voor hun "geestelijk" welzijn zodat ze wat kunnen spelen denken ze dat je knetter gek ben. De meeste kleine kinderen hebben daar geen geld voor een bal.
 
Als je daar vertel dat de varkens hier ballen moeten hebben voor hun "geestelijk" welzijn zodat ze wat kunnen spelen denken ze dat je knetter gek ben. De meeste kleine kinderen hebben daar geen geld voor een bal.


ow, je bedoelt speelballen.
er is momenteel een heel gedoe over castratie dus ik dacht dat je wat anders bedoelde.
 
Heel moeilijk om die grens te bepalen....
En ik vind het moedig van jou om die vraag te stellen.
Oranda en sluierstraat vind ik net overkweekte vissen omdat ik amper kan geloven dat die zo in de natuur zouden kunnen overleven. Het zijn eigenlijk misvormingen die net gekozen worden en waarmee doorgekweekt wordt. Je snapt al dat ik niet direct van sluierstaarten en opgekweekte vissen hou.

Ik plaats kwekers in 3 categoriën:

- de verkoper van een overschotje: je hebt een koppeltje vissen in een bak zitten, die paren, en de kweek lukt eerder toevallig dan met de juiste zorgen, en de verkoper plaatst die op marktplaats
- de seriële hobbykweker: niet echt een bedrijf, maar wel een aparte kweekkamer, en een continue stroom van kweek, en dus verkoop (wettelijk eigenlijk stevig in de grijze of zelfs zwarte zone). Verkoop via marktplaats of direct naar winkels
- kweekbedrijf: klein of grootschalig opgezet, leveren aan winkels, boekhouding, winst maken. De echt grote zitten niet meer in Europa denk ik, maar wel in Azie of in Oost Europa. Goedkoop water van goede kwaliteit helpt om goedkoop te kunnen werken.

Die laatste zullen wel leveren wat er gevraagd wordt, en uiteraard zullen die verder gaan als ze een unieke discuskleur voor elkaar krijgen.

Als je dat niet wil steunen... dan denk ik dat er maar een mogelijkheid is, ofwel stoppen, ofwel enkel kopen van andere hobbyisten.
 
Oranda en sluierstaart kunnen sowieso niet in de natuur overleven. Oorspronkelijk had ik dan ook simpele enkelstaart goudvissen in het aquarium. Maar intussen ben ik dankzij dit forum tot het inzicht gekomen dat die beesten niet in een aquarium thuishoren. Mijn man kan echter niet zo heel best zien, dus een sluierstaart is vanwege het formaat en het zwemtempo de enige vis die hij goed ziet en dus leuk vindt. Maar de Oranda die ik had was totaal niet compatibel met de andere twee sluiers, vooral niet toen haar wen zo begon te groeien. Gelukkig is het gedrag van een gezonde sluier zoals ze bij mij nu rondzwemmen nog redelijk vergelijkbaar met dat van andere karperachtigen.

Ik kwam laatst een documentaire tegen over een aziatische Betta-kweker, die wel met heel veel passie over zijn vissen sprak, maar er toch duizenden van in kleine bakjes onder een afdak had zitten en overduidelijk de grootste op de markt wilde worden. Zijn familie wilde eigenlijk dat hij iets in de computers ging doen, maar zijn passie lag echt bij deze visjes. Ik vraag me af, of het dit soort bedrijven zijn waar de Betta's vandaan komen die wij hier in Nederland in onder meer de LFS kopen. Het idee voor dit topic kwam zowel door mijn ( toevallig slechte want er zijn vele goede) Oranda-ervaring, als door de vele berichten/topics over zwakke Betta's die al ziek zijn als ze gekocht worden, of vroegtijdig overlijden, en door de opmerking van Vis&Versa in een van die topics, dat " Betta's de nieuwe goudvissen zijn".

Een derde punt is, waar Michelle1 in dit topic aan refereerde: het is nodig dat er goede voorlichting wordt gegeven, en dat mensen bewust gemaakt moeten worden van wat er speelt zodat ze ( en ook ik was er een) geen impuls-aankopen van levende wezens doen. En de dieren die ze wel kopen zo goed mogelijk verzorgen.
 
Laatst bewerkt:
Hmm... ik heb hierin een mening maar ik betrap mezelf er wel op dat ik regelmatig "van het padje af ga".

wat ik bedoel:

ik heb eigenlijk een hekel aan vissen die op een bepaalde manier gekweekt worden wat de vissen belemmerd in het vis zijn.
Sluiers die topzwaar zijn, van die goudvissen met de ogen naar boven, betta's/guppy's die elle lange staarten mee moeten zeulen.
maar ook flowerhorn's zijn letterlijk opgefokte vissen geworden door de kweek, de vissen waaruit zij stammen (in hoeverre bekend) zijn wel temperamentvol maar niet per definitie onverdraagzaam, waar mening flowerhorn geen spaan heel laat van je andere vissen.

een gewone kleurvariant heb ik dan weer mindere moeite mee, alhoewel het ook ergens een keer moet stoppen (glow-fish bijvoorbeeld :deal:)

maar "van het padje af"?:

ik heb in het verleden wel diverse betta's gekocht, want ik vind ze geweldig mooi en leuk kwa gedrag.
dus hoewel ik er een mening in heb, doe ik er zelf ook aan mee... :juggle:

wat @michelle1 al wel aanhaalt: verzorg ze dan wel op de juiste manier, heb je een langvinnige betta zorg en dan voor dat die in een wat kleinere bak met weinig stroming komt te zitten.
 
Ook ik herken me hierin Richard. Ook de laatste post van Nina laat hetzelfde zien. We weten het wel maar er is altijd wel een reden om het toch te doen he? Je vindt ze zelf mooi, het is de enige vis die mijn man ook mooi vindt etc en zo verzinnen we voor onszelf excuses en met ons nog vele anderen. Hierdoor blijft de handel deze vissen kweken en houden we het zelf in stand. Eigenlijk is het gewoon hypocriet en dat meen ik, ja ook van mijzelf.

Dit is ook een stuk groter dan alleen vis of dieren natuurlijk. Laatst nog een discussie over niet kopen bij Amazon i.v.m. de zogenaamd erbarmelijke omstandigheden van de werknemers daar (geen idee of dit waar is), of het potje chocoladepasta die je koopt van Nestle. Als je eens wist wat al die bedrijven uitvoeren om maar winst te maken dan eet je het nooit meer, tot je het toch weer koopt. In essentie allemaal hetzelfde probleem.

Ik vind dit een erg interessant topic en ik ben benieuwd naar hoe dit zich verder ontwikkeld.
 
Fokken/telen/kweken horen bij onze samenleving. Zonder selectieve fok, teelt of kweek geen werkpaarden, jachthonden, dikbilkoeien, merinoschapen, tulpenvelden en gezelschapsdieren. Om dat goed en verantwoord te doen is een kunst apart, waar ik persoonlijk veel bewondering voor heb. Maar het is natuurlijk ook zo dat selectief fokken/telen/kweken in veel gevallen zijn schaduwzijde heeft.

Bij het vak Ecologie van de Tinley opleiding die ik deed kwam domesticatie ter sprake. Je hebt dan een kleinere groep dieren , in dit geval honden, waarbinnen je verder fokt en terugkruist. Dit is een vorm van inteelt. Je ziet daarbij witte aftekeningen verschijnen. Uit mijn ervaring met paarden weet ik, dat een witte paardenvoet vaak een zwakkere hoef heeft, gevoeliger voor hoefziekten. De teelt van tulpenrassen begon ooit met een spontane mutatie, heb ik begrepen. Daarmee werd verder geteeld, met de tulpengekte in de 17e eeuw tot gevolg, maar ook onze wereldberoemde bollenvelden en tegenwoordig uitdroging van de grond in de duingebieden. Dikbilkoeien brengen veel vlees op, maar kunnen niet meer normaal kalfjes werpen. Teckels werden ooit speciaal voor de jacht op dassen gefokt, maar te lange ruggen kan voor de " teckelhernia" zorgen. In het oude China hield men de goudvis als gezelschapsdier in wijde porseleinen schalen, en men kweekte vissen die de eigenaar aan konden kijken. Een gladde porseleinen bodem was voor deze dieren geen probleem, ze vonden hun voedsel op de tast.

Tegenwoordig bestaan deze Hemelkijkers en Blaasogen nog, het zijn uiterst kwetsbare vissen die door velen als uitwas worden beschouwd. Maar ze worden nog steeds gekweekt, en omwille van de zwemsnelheid houd ik zelf sluierstaarten in mijn bak. Hypocriet? Het klinkt best wel negatief, maar het is het eigenlijk wel. Het blijft dubbel. Aan de ene kant ben ik voor een zo natuurlijk mogelijke omgeving, en een zo natuurlijk mogelijke soort met natuurlijk gedrag, aan de andere kant wil ik een gezelschapsdier, aangepast aan mijn leefomgeving. En wil ik ook genieten van de schoonheid van vele vakkundig gekweekte dieren zoals sluierstaarten, betta's, sluierprachtbarbelen, longfin-ancistrussen en nog veel meer moois, wat alleen door mensen met kennis van zaken tot stand gebracht kan worden. En wat voor mij geldt, geldt denk ik ook voor vele anderen.

Moeten wij ons schuldig voelen? Ik denk dat bovenstaande gewoon deel uitmaakt van onze cultuur. Maar degenen die dieren houden moeten zich wel bewust zijn van de consequenties: deze levende wezens zijn voor voeding en huisvesting afhankelijk van ons, en het is aan ons om te kijken of deze dieren (onafhankelijk van soort, ras of kweekvorm) een kwaliteit van leven hebben. Misschien moeten wij dat als aquariumhobbyisten ook uitdragen naar degenen die starten met deze mooie hobby.
 
Ik heb helemaal niks met vissen met kromme graten, ontbrekende vinnen etc. snap niet wat iemand eraan vind om daar naar te kijken.
 
de grens licht bij mij op groten vissen waar je de water kwailteit niet kan garanderen en je gewoon een onstabiel ecosysteem hebt neem dan een vijver denk ik dan
 
Fokken/telen/kweken horen bij onze samenleving. Zonder selectieve fok, teelt of kweek geen werkpaarden, jachthonden, dikbilkoeien, merinoschapen, tulpenvelden en gezelschapsdieren. Om dat goed en verantwoord te doen is een kunst apart, waar ik persoonlijk veel bewondering voor heb. Maar het is natuurlijk ook zo dat selectief fokken/telen/kweken in veel gevallen zijn schaduwzijde heeft.

Bij het vak Ecologie van de Tinley opleiding die ik deed kwam domesticatie ter sprake. Je hebt dan een kleinere groep dieren , in dit geval honden, waarbinnen je verder fokt en terugkruist. Dit is een vorm van inteelt. Je ziet daarbij witte aftekeningen verschijnen. Uit mijn ervaring met paarden weet ik, dat een witte paardenvoet vaak een zwakkere hoef heeft, gevoeliger voor hoefziekten. De teelt van tulpenrassen begon ooit met een spontane mutatie, heb ik begrepen. Daarmee werd verder geteeld, met de tulpengekte in de 17e eeuw tot gevolg, maar ook onze wereldberoemde bollenvelden en tegenwoordig uitdroging van de grond in de duingebieden. Dikbilkoeien brengen veel vlees op, maar kunnen niet meer normaal kalfjes werpen. Teckels werden ooit speciaal voor de jacht op dassen gefokt, maar te lange ruggen kan voor de " teckelhernia" zorgen. In het oude China hield men de goudvis als gezelschapsdier in wijde porseleinen schalen, en men kweekte vissen die de eigenaar aan konden kijken. Een gladde porseleinen bodem was voor deze dieren geen probleem, ze vonden hun voedsel op de tast.

Tegenwoordig bestaan deze Hemelkijkers en Blaasogen nog, het zijn uiterst kwetsbare vissen die door velen als uitwas worden beschouwd. Maar ze worden nog steeds gekweekt, en omwille van de zwemsnelheid houd ik zelf sluierstaarten in mijn bak. Hypocriet? Het klinkt best wel negatief, maar het is het eigenlijk wel. Het blijft dubbel. Aan de ene kant ben ik voor een zo natuurlijk mogelijke omgeving, en een zo natuurlijk mogelijke soort met natuurlijk gedrag, aan de andere kant wil ik een gezelschapsdier, aangepast aan mijn leefomgeving. En wil ik ook genieten van de schoonheid van vele vakkundig gekweekte dieren zoals sluierstaarten, betta's, sluierprachtbarbelen, longfin-ancistrussen en nog veel meer moois, wat alleen door mensen met kennis van zaken tot stand gebracht kan worden. En wat voor mij geldt, geldt denk ik ook voor vele anderen.

Moeten wij ons schuldig voelen? Ik denk dat bovenstaande gewoon deel uitmaakt van onze cultuur. Maar degenen die dieren houden moeten zich wel bewust zijn van de consequenties: deze levende wezens zijn voor voeding en huisvesting afhankelijk van ons, en het is aan ons om te kijken of deze dieren (onafhankelijk van soort, ras of kweekvorm) een kwaliteit van leven hebben. Misschien moeten wij dat als aquariumhobbyisten ook uitdragen naar degenen die starten met deze mooie hobby.

Ik denk iedereen die wat voor vis, in wat voor aquarium, houd, dit doet voor zich zelf en niet vanuit welzijns oogpunt voor de vis. Geen enkel aquarium is een natuurlijke omgeving. Zo zijn er natuurlijk miljoenen beesten, scharrelkippen die lekker met zijn 10 op een weiland lopen te scharrelen...............Ga zo maar door.

Zelfs met mensen is hier sprake van denk aan al die ouderen die in een kamertje zitten in een bejaardenhuis, gehandicapten, GGZ.

Ik vind het wel erg jammer dat het grote vivarium bepaalde soorten uitsluit. Nu juist bij zulke evenementen is het een uitgesproken kans om info/voorlichting te geven. Er worden zoveel sluierstaarten verkocht en als er meer inzicht zou zijn zou dit wellicht een stuk minder wezen of in ieder geval dat mensen kunnen zien dat deze vissen erg groot worden en dus niet in een 20 liter aquarium kunnen.
 
Ik heb helemaal niks met vissen met kromme graten, ontbrekende vinnen etc. snap niet wat iemand eraan vind om daar naar te kijken.
Dat is dan weer de kunst van het kweken. Ik zag bij die Flowerhorns dat de kweekvormen namen dragen van Aziatische mythologische figuren, zoals bijvoorbeeld de Golden Monkey. Inderdaad lijken die koppen veel op van die Aziatische maskers. Heel knap om dat zo te kweken, maar je moet daar wel van houden. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld een Ranchu (sluierstaart zonder rugvin). Je moet, als je daarvoor kiest, zorgen dat het dier normaal prettig kan leven, dus met vergelijkbare vissen in een daarvoor geschikte bak. Maar het blijft een persoonlijke keuze, en het welzijn van het dier is het belangrijkste criterium.
 
- de seriële hobbykweker: niet echt een bedrijf, maar wel een aparte kweekkamer, en een continue stroom van kweek, en dus verkoop (wettelijk eigenlijk stevig in de grijze of zelfs zwarte zone). Verkoop via marktplaats of direct naar winkels

Wat bedoel je met wettelijk in de grijze of zwarte zone? In Nederland heb je maar één instantie die bepaald of je een bedrijf bent of niet.....de belastingdienst. Dat ben je wel of je bent het niet....daar zit niet veel grijs tussen.
 
Wat bedoel je met wettelijk in de grijze of zwarte zone? In Nederland heb je maar één instantie die bepaald of je een bedrijf bent of niet.....de belastingdienst. Dat ben je wel of je bent het niet....daar zit niet veel grijs tussen.

Over al dan niet ondernemer zijn voor de belasting is kort geleden ook al gediscussieerd en dit topic is daar denk ik niet de aangewezen plaats voor ;)
 
Dat klopt inderdaad. Maar iemand die zijn dagelijks brood verdient met kweken van en handel in siervissen ( binnen Nederland en Belgie, maar ook heel ver daarbuiten!) zal wellicht een iets andere kijk hebben op vraag en aanbod dan iemand die puur uit liefhebberij siervissen kweekt, er mee naar tentoonstellingen gaat en verkoopt via vereniging, hobbybeurs of marktplaats. Uiteraard zal bij de beroepskwekers en -handelaren de belasting meetellen in de prijs van de aangeboden vissen, maar dat hangt af van het land waar de kweker zich bevindt. In ieder geval gaat het hier over het welzijn van de dieren versus de vraag vanuit de consument.
 
Dierenwelzijn vind ik een lastig begrip, we beoordelen dierenwelzijn vooral op de intentie van de eigenaar: wordt het beestje uit liefhebberij gehouden dan denken we dat dierenwelzijn fantastisch is, heeft de eigenaar een commercieel motief dan zijn we meteen wantrouwend over het dierenwelzijn. De vraag is of dat gevoel klopt ik denk het niet.

Objectief is het volgens mij vaker andersom, in mijn beleving is gezondheid het enige objectieve criterium:

Hoe is de algemene conditie, hoevaak komt ziekte voor, hoe adequaat is de behandeling bij ziekte, hoe oud wordt het dier voor het aan een natuurlijke oorzaak overlijd.

sommige kweekvormen kun je van zeggen dat de algemene conditie niet optimaal is, omdat ze er behoorlijk gehandicapt door raken. Maar over het algemeen zijn de gezondheidseffecten in het aquarium niet zo groot als vinnen wat langer zijn, etc.

Onder verkeerde omstandigheden houden, verkeerd/te veel/te weinig voer etc is veel schadelijker.
 
Mensen zijn er erg goed in om extreme vormen in de dierenwereld te introduceren waarbij het dierenwelzijn lang niet altijd voorop staat. Terwijl, in ieder geval voor mij, dit dierenwelzijn op plaats één zou moeten staan. Gelukkig is het afsnijden van oren en staarten bij honden om ze 'mooier" te maken verleden tijd. Maar huisdieren met misvormde te korte neuzen worden nog steeds door ons aangeschaft zonder er bij stil te staan welke gevolgen voor het dier deze kweekvormen hebben. Zo is het ook bij vissen. In de kleur kweekvormen zie ik geen probleem. Wel in misvormingen en zware staarten om de hierboven aangegeven redenen.
 
sommige kweekvormen kun je van zeggen dat de algemene conditie niet optimaal is, omdat ze er behoorlijk gehandicapt door raken. Maar over het algemeen zijn de gezondheidseffecten in het aquarium niet zo groot als vinnen wat langer zijn, etc.

Onder verkeerde omstandigheden houden, verkeerd/te veel/te weinig voer etc is veel schadelijker.
Ben ik met je eens, alleen denk ik, dat bij sommige kweekvormen de omstandigheden extra meetellen. Bij sommige soorten met lange vinnen ( bepaalde betta-kweekvormen), of, in het geval van sluierstaarten, zgn. "wen-vorming" op de kop is het essentieel dat de waterkwaliteit goed is, omdat de dieren eerder vermoeid zijn en daarom vaak minder weerstand hebben. Maar het zijn juist deze dieren, die vaak door hun schoonheid of vorm opvallen, waardoor mensen met minder ervaring ze kopen. En dan vervolgens het advies van de LFS verkoper, die het ook niet altijd weet, opvolgen. Met als resultaat dat er weer eens een of twee sluierstaarten in een 60 l. bakje zitten, of betta's in een gezelschapsbak rondzwemmen. En je kunt het de koper vaak niet eens kwalijk nemen, want die weet meestal gewoon niet beter. Die kom je pas tegen op het forum als er zich gezondheidsproblemen voordoen. De verkopers in de LFS zouden ook beter moeten weten, maar die worden geacht de producten in de winkel te verkopen, dus ook filters waarvan de fabrikant aangeeft dat de cartridge iedere maand vervangen moet worden.
 
Ik vind dat er over serieuze "hobby" kwekers soms een wat verkeerd beeld geschetst wordt. winkeliers zouden beter wat vaker visjes bij een goede hobbyist kunnen afnemen dat op giga grote schaal te importeren omdat dat veel goedkoper blijkt, dan de prijzen maar wat omhoog. Het zijn niet de kwekers maar vaak de "vraag naar" sluierstaarten en vormen die niet in de natuur voorkomen. Het is aan kwekers om hier wel of niet in mee te gaan met alle respect voor de keuze immers, een mooie kweekvorm hoeft niet per definitie een ongezonde of "ongelukkige" vis te zijn. In mijn beleving zijn het vaak de beginnende liefhebbers die een aquarium niet goed inrichten of het visbestand zonder zich goed ingelezen te hebben selecteren. Hier ligt een duidelijke taak voor de verkoper lijkt mij. Verder vind ik persoonlijk de visjes zoals ze in de natuur voorkomen al schitterend en die passie probeer ik door te geven aan startende hobbyisten.
 
Ga je nu echt verwachten dat een LFS iemand aankopen van vissen gaat afraden? 10% zal dit doen, de rest denkt aan omzet en winst, en dat is niet echt abnormaal.

Als je dit doortrekt, dan moet je McDonalds vragen om geen dubbele bigmac te verkopen aan mensen met een BMI van boven de 30, dan moet je de autoverkoper vragen om geen auto's met meer dan 100pk te verkopen aan -21 jarigen, de supermarkt om geen chips te verkopen aan dikkerdjes, geen alcohol aan verslaafden, de banken geen krediet aan mensen die het amper kunnen betalen etc etc

Dat is een utopie.

Als je helemaal consequent bent, dat zou je import van vissen uit de EU moeten verbieden omwille van de hoge sterfte onderweg, maar dat zal ook nooit gebeuren.
 
Zeg nou eerlijk! is toch schitterend! "en is zeker geen sluierstaart gup maar een inmiddels in het wild uitgestorven visje.
 

Bijlagen

  • 20180920_132130.jpg
    20180920_132130.jpg
    208.7 KB · Weergaven: 117

Terug
Bovenaan