Euthanasie en zorgplicht


Lysia

Well-known member
Lid geworden
1 januari 2021
Berichten
3,178
Leeftijd
51
Locatie
Roermond
Omdat ik het desbetreffend topic niet wil kapen, maar er toch op wil reageren, start ik een nieuw topic hierover.
Ten eerste: ik wil niemand afkammen, maar er zijn wel een aantal feiten waaraan voorbijgaan wordt. Toch wel belangrijk bij het vormen van een mening over euthanasie en zorgplicht bij dieren. (Over mensen wil ik het ook best hebben, maar daar komen toch weer wat andere zaken om de hoek kijken, dus dat moet dan een apart topic worden, aan iemand anders om dat te starten, indien gewenst).

Niets doen en eten blijven geven is dierenbeulerij want je houd het beest levend terwijl de kwaliteit van leven misschien ontzettend laag is (maar wanneer mag je zeggen het beest is niets meer waard en wanneer wel?
Je verwart de waarde van het dier en de waarde van de kwaliteit van het leven. De kwaliteit van het leven moet je vanuit het dier bekijken, en die wordt bepaald door de mogelijkheid van het dier om controle uit te oefenen op factoren die het gelukkig kunnen maken en die pijn en angst ed kunnen veroorzaken. Als een dier zo ziek is -zonder uitzicht op verbetering- dat het dat niet meer kan, moet je de beslissing nemen om het 'uit zijn lijden te verlossen'.
Omdat wij -als houder van het dier- de beslissingsmogelijkheden van het dier verminderd hebben, door het te 'houden', hebben we óók de plicht om die laatste beslissing te nemen.
De waarde van het dier wordt NIET door het dier bepaald en is vanuit ons gezien! Dat kan economische waarde zijn (het zaad van een prijshengst bijv., maar ook het feit dat de wereldeconomie in elkaar stuikt als er geen bijen meer voor de bestuiving zorgen), emotionele waarde (je houdt van dat dier), genetische waarde, historische waarde etc etc.

Stel mijn kat zou 6 kerngezonde en lieve leuke kittens krijgen. Maar ik maak ze af. Allemaal. Ik wil geen kittens. Bij mij hebben de kittens geen kwaliteit van leven dus ik eutaniseer ze. Wil je dan zeggen dat ik goed voor mn kittens zorg? Ik heb ze tenslotte verzorgd tot ze dood gingen?
Een basisrecht van ieder wezen is dat het wil leven. Dat ontneem je die 6 kittens. Verder bepaal jij niet of die kittens kwaliteit van leven hebben. Dat bepalen ze zelf, en jij probeert dat zo objectief mogelijk in te schatten. (zie boven)
Maar wat in dit voorbeeld van veel meer belang is, is dat je de moeder haar jonkies ontneemt, met alle fysieke en psychische gevolgen van dien.

Het verschil alleen is dat wij ons kunnen inplaatsen in dieren zoals honden en het lijden kunnen zien en kunnen aanvoelen. We vermenselijken de dieren ook heel erg. Een vis kan reageren op pijnprikkels en akelige sensaties. Maar dat betekend niet dat de vis bewust is van die prikkels. Het kan best zijn dat de vis rustig homptidompti tegen het glas geplakt zit tot hij ophoud met ademhalen zonder zelf bewust te zijn van alles wat in zn lichaam gebeurt. En er zijn ook geen aanwijzingen dat dit anders hoeft te zijn. Bij dieren zoals honden en katten wel. Vissen voelen niet pijn zoals wij doen. Ze ervaren prikkelingen in hun lichaam. Maar dat kan voor hun netzogoed als kietelen aanvoelen dan als pijn.
Er zijn meer onderzoeken gedaan dat als je een vis de keuze laat, tussen onaangename situatie A en aangename situatie B dat de vis voor B kiest. Kiezen is bewust!
Verder is er ook aangetoond dat vissen wel degelijk voelen en interpreteren als pijn en bewust hun best doen om een situatie die ze als pijnlijk ervaren te ontlopen!
 
Ik denk dat het creperen van een dier totdat het sterft ook de natuur is. In hun natuurlijke habitat zou dat ook gebeuren. Met een beetje mazzel wordt zo'n dier uit zijn lijden verlost doordat het opgegeten wordt door een roofdier. maar ik heb ook meegemaakt dat een visje heel ziek was en dat de slakken er alvast aan begonnen waren.

Euthanasie zie ik dus niet als een plicht, maar wel als iets dat je een dier kunt geven. Als het leven van het dier niet meer leuk te noemen is en er is geen uitzicht op beter dan maakt dat zin. Ze noemen het immers niet voor niets "uit het lijden verlossen".

Waardigheid is een lastig begrip. Freddy Mercury van Queen had aids, maar bleef tot het einde toe zingen. Op het laatst zag je dat hij het slecht had, maar hij wilde het zo. Verlos je iemand dan uit zijn lijden of beroof je hem van zijn laatste dagen? Dat is lastig te bepalen. Eenieder zal dat naar eigen inzicht moeten invullen.
 
Ik vertrouw op mijn gevoel.
Of het nu een vis, een hond of wat voor huisdier dan ook, is; je gevoel is de beste raadgever.

Geen mens beëindigt een ander leven omdat dat wel handig is.
Doe je dat wel, dan ben je geen mens.
 
Ik zou ook op mn gevoel afgaan en als je ziet en verwacht dat een dier lijdt dan is euthanasie zeker te overwegen maar het zal altijd een lastige keuze zijn en ook best moeilijk om een goede inschatting hiervan te maken.
 
Moeilijk om daar een eenduidige reactie op te geven.. Voor mij is dit een lastige discussie doordat ik een andere achtergrond heb. Ik kijk anders naar medicijnen van een LFS dan bij een dierenarts waar diergeneeskunde bij komt kijken met afkortingen die voor mij een extra betekenis hebben en veelal mogelijk ook een andere werkzame stof.

Verder zijn er in mijn ogen 2 belangrijke punten bij dieren over het algemeen.
Kwaliteit van leven.
En veiligheid, vertrouwen dat je kunt hebben in een dier.
 
Geen mens beëindigt een ander leven omdat dat wel handig is.
Doe je dat wel, dan ben je geen mens.
Ik snap wat je bedoelt maar dit is een beetje kort door de bocht.
*edit *
Ik denk dan aan de Oostvaarders plassen waar dieren verplaatst zijn naar een ander gebied door een te grote populatie. Maar ook waar dieren in de vorige winter van mensen extra voer kregen omdat er te weinig was. En daarna natuurbeheer, om het zo te noemen, naar middelen greep om de populatie te minderen met de jacht.

Nog maar te zwijgen over de jacht, het sluiten van het Loo.
Verder sluit ik me aan bij de woorden van @Lysia ...ik wil niemand afkammen.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat het iets teveel vermenselijkt wordt allemaal. In de natuur heeft de vis ook geen zelfbeschikking over zijn leven want ze doen niet aan zelfdoding als het te zwaar wordt ofzo. Daarnaast heb ik 2 vissen in m'n aquarium die vrolijk rondzwemmen terwijl voor beiden een tijd geleden op dit forum euthanasie geadviseerd werd omdat ze zouden lijden. Als je met 100% zekerheid zou kunnen zeggen wat een vis voelt en wat zijn kansen zijn, ja dan kun je hier een oordeel over geven. Aangezien dat niet kan is het wat mij betreft mijn plicht om m'n dieren zo goed mogelijk te verzorgen, en is euthanasie daar geen onderdeel van.
 
Dit doet me even denken aan een oude buurvrouw hier in de straat waar ik de hond voor uitliet. Die zegt op een gegeven moment ga even zitten en ik ga dus zitten en ze zegt dit was de laatste wandeling want vandaag laat ik hem inslapen. Ik kijk verbaasd en vraag waarom.
Nou zegt ze ik heb een foto van hem gestuurd aan een hondenfluisteraar en die zei dat hij had aangegeven niet meer te willen leven.
Nou mn mond viel open. Ja de hond was te zwaar en had soms last van de heupen maar dit ging me echt te ver maar ja ik kon er niets aan doen.
 
Ik hoop dat dat niet het hele verhaal is.
Ik hoop ook dat de dierenarts die de euthanasie moet uitvoeren zijn hakken in het zand zet en een dieet voorschrijft.
En vanwege dit soort situaties heb ik dus ook in het begin OBJECTIEF geschreven. Geen enkele zichzelf respecterende hondenfluisteraar zal aan de hand van een foto een dergelijk advies geven.
 
Nou ik denk dat in heel dit onderwerp verschillende dingen voorbij komen. Rechten plichten, moeten, willen, zorgplicht verantwoordelijkheid. En het is opzichzelf een zwaar onderwerp. Ik heb hier gisteren ook nog even met @Friesian over door gediscussieerd omdat ik wilde begrijpen waar zn mening vandaan kwam en ik heb daardoor ook wat beter kunnen inzien wat er nou precies speelt in zn situatie.

Een verantwoordelijkheid bestaat op 2 manieren. 1 die je zelf neemt, en 1 die je opgelegd krijgt door de staat door het zijn van een burger in nederland.
Alles wat in de wet staat kwa dieren dat is je plicht, je verantwoordelijkheid omdat het moet want dat zijn de regels. Daar hoort een zorgplicht bij. Maar velen weten ook dat de dierenwet zo krom is. Dat de staat pas ingrijpt bij extreme gevallen. Niet bij iemand die zn waterwissel telaat doet bijvoorbeeld.

De verantwoordelijkheid die je zelf wilt nemen is per persoon verschillend. De ene vind dat je verplicht bent de basis behoefdes te geven, de andere voelt zich verantwoordelijk voor elk torretje op straat. En er zijn ook mensen die zeggen: "moeten?! poepen, dat moet!"

Moeten bestaat ook niet tenzei iemand de baas over je speelt. De rest in het leven zijn allemaal zelf keuzes die je kan maken.
De 1 wilt niet euthanaseren de andere wel.

Je hebt aan de ene kant de natuur en aan ee andere kant menselijke invloeden (wat uiteindelijk ook natuur is) in de natuur overleefd een gehandicapt dier niet. Deze zal verhongeren of komt ten prooi. Dat is de natuur. Maar in gevangenschap heeft het dier de kans om te leven. Alleen zal dus afgewogen moeten worden hoe die kwaliteit van leven zal zijn aangezien je een dier levend houd door te voeren.

Mijn punt gisteren was vooral, dat benoemd werd dat het egoistisch is niet te eutaniseren.
Ik ben er alleen over na gaan denken en ja het klopt het is egoistisch. Maar dat is het hele probleem niet. Heel het aquarium hobby draait om egoistische redenen 99% van de tijd! Het probleem is niet egoisme maar mishandeling.

Je maakt dus een keuze op dat moment een dier in leven te houden terwijl de waarschijnlijkheid dat het dier gaat of al daadwerkelijk lijd. Dat is mishandeling. Onnodig leed. Het is niet perse nodig om het egoisme te noemen. Maar dat is het wel en dat mag gezegd worden. Maar alles is egoisme in deze hobby.

Onze voorkeuren gaan vaak voor die van de vis, als het bijvoorbeeld over licht gaat, of waterkwaliteit. Troebelheid, schuilplekken, schaduw. Waarom moeten wij perse sterke spotlichten in onze bak, voor onze planten. Waarom moeten we zo veel planten als we vaker water kunnen wisselen en zuurstof op andere manieren kunnen toevoegen. Veel fijner voor de vissen en veel natuurlijker. Het is alleen duurder.

mijn conclussie is daardoor dus dit: de eigenaar van het dier is diegene die de keuzes maakt. Hij of zij heeft het dier onder zijn en haar hoedde, dat is een feit.
de keuze zal daarom ook altijd bij die persoon moeten liggen en dat zal gerespecteerd moeten worden.
Er zullen afwegingen gemaakt moeten worden, of de kwaliteit van leven nog gewaarborgd kan worden. Maar ook moet de vraag gesteld worden. Kan het dier voldoen aan zn natuurlijke behoefdes. Zoja dan is het nog prima, zo nee is er al een probleem.

maar wat dan.
je hebt 3 keuzes, of je doet niets, geeft het dier elke dag eten, als hij niets eet pech als hij niet kan eten pech. En dan zal het sterven.
of je euthaniseert, en het dier sterft. Of je probeert er alles aan te doen om het dier in leven te houden, medicijnen geven pijn stilling dwangvoeren enzenz. Tot het hier echt niet meer kan en dus wellicht een langere lijdensweg heeft moeten doorlopen.

Iedereen vind er wat van, de ene zegt dit de andere zegt dat. Ik denk niet dat er een goed of fout is. Dat is helemaal persoonlijk. Bij mensen doen we het laatste. Volpompen met medicijnen en maar uitstellen dat dood gaan. Waarom niet gewoon niet naar de dokter en het vanzelf laten gebeuren. Of eutaniseren als het echt niet gaat. Het zijn allemaal dingen die gebeuren.

Het probleem is niet dat iemand egoistisch is als hij kiest voor het laatste. Het is ook egoistisch om te kiezen voor het eutaniseren. Je kan de vis niet vragen wat wil jij. Dat moeten wij als mens inschatten. Met schattingen die nooit echt zijn. Het is giswerk. En niemand die zo goed dat kan besluiten als de eigenaar zelf. Het is niet erg wat er gekozen word. Iedereen denk wel iets. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat de keuze wel overwogen is!

Dat er tijd genomen word, dat er mensen mee hebben gedacht. Dat er serieus gekeken is naar de voor en nadelen. En daarna moeten wij het los laten. De ander moet vrij kunnen zijn in de keuzes die hij of zij daar in maakt. Onze mening is niet beter dan die van een ander. Een mening kan niet beter zijn, er is geen goed of fout tenzei het om feiten gaat.


Er zijn meer onderzoeken gedaan dat als je een vis de keuze laat, tussen onaangename situatie A en aangename situatie B dat de vis voor B kiest. Kiezen is bewust!
Verder is er ook aangetoond dat vissen wel degelijk voelen en interpreteren als pijn en bewust hun best doen om een situatie die ze als pijnlijk ervaren te ontlopen!
Ik heb begrepen dat dat niet zo zeer om bewustheid ging. Er is niet aangetoond dat er zo iets bestaat als een bewustzijn bij vissen. Vissen dromen of denken niet zoals wij mensen doen. Onderbewustzijn gaat ook altijd voor bewustzijn, voor dat jij dingen door hebt heeft jou onderbewustzijn het al door gehad, besloten dat het belangrijk genoeg was om het je bewustzijn door te geven, uitgefilterd wat belangrijk was en dat geeft je onderbewustzijn weer door. Jou bewustzijn gelooft wat je onderbewustzijn je laat denken. Terwijl je onderbewustzijn misschien wel hele andere beslissingen maakt. Zonder dat je bewustzijn er ooit bewust van zal worden.
Een vis denkt niet oh ik ga rechts af want dat is beter voor me. Een vis gaat rechtsaf omdat zn zintuigen dat vertelt. En hij snapt niet waarom hij rechts af gaat maar laat het gewoon gebeuren. Leven in het hier en nu is dat. Going with the flow zonder al die gedachtes die je tegenhouden. Vissen leven in een soort ultime meditatie stand en laten zich meevoeren met het ritme van het water
 
Je maakt dus een keuze op dat moment een dier in leven te houden terwijl de waarschijnlijkheid dat het dier gaat of al daadwerkelijk lijd. Dat is mishandeling
Niet mee eens. Wij bepalen voor een vis dat het fijner zou zijn om maar dood te zijn ipv te lijden, zonder dat we kunnen vaststellen wat dit lijden inhoudt. Ik vind het mishandeling om een dier dood te maken zonder alles geprobeerd te hebben om het te redden. Je kunt dit niet stellen als mishandeling alsof dat een feit is. Daarnaast, als we toch gaan vermenselijken, ik lijd ook als ik ziek ben, maar dat betekent niet dat ik maar meteen dood wil. Hetzelfde geldt voor ongeneeslijk zieke mensen, ook daar is er een heel groot percentage wat niet kiest voor de dood maar voor het leven, ook al is dat een zwaar leven. Beslissen over de dood is vooral makkelijk als het niet over jezelf gaat, of zelfs als je nog niet voor de keuze staat.
 
We zijn sowieso ingepampert door de maatschappij. Wij hoeven geen begravenissen meer te regelen, dat word voor ons gedaan, wij hoeven onze familieleden niet meer optemaken dat word voor ons gedaan. Of het gat graven. Er word nog amper thuis geslacht, gebeurt allemaal achter slot en grendel in de slachthuizen. We zijn klein gemaakt en beschermd. Oorlog, en dood dat is akelig en eng.

Vroeger was het veel normaler allemaal. Mensen stierven meer en om kleinere dingen. Ze hadden geen pijnstilling, geen verdoving bij de tandarts, geen dagelijkse douche of een verwarmd huis. Niet elke dag eten, niet 3 keer per dag eten. Dat is nieuw dat is van onze tijd dat we deze dingen aangewend zijn en als normaal zijn gaan vinden. We kennen niet meer het waarde van het leven we zijn zo verwend. Er is niets erg aan de dood. Mag blij wezen dat we allemaal ooit aan de beurt komen! Zonder dood zou het leven nog minder waarde hebben.

Ons hele perseptie van leven en dood ligt niet realistisch. Wat denk je van de torretjes op straat? De wormen in de grond, de volgens in de lucht. De bacteriën in je deurknop. Dat leeft ook allemaal. Toch gaan we door met het vernielen van de wereld. Het uitmoorden van soorten die nooit meer zullen terug komen. Niemand die een keer om kijkt of een keer treurt om een vogel die dood uit de boom valt.

Maar als er iets is waar we ons in kunnen inleven zoals een hond of een kat, een zoogdier in het algemeen. Dan is het in eens aw zielig oh wat erg. Dat een mug ligt te lijden na je hm door sloeg is niet erg, terrecht, rotbeesten... Hoevaak hebben we wel niet gezondigd zonder dat we het weten. Hebben we levende organismes uitgemoord zonder het door te hebben. Agja genoeg bacteriën of wat dan ook. Maar mn poes of vis, die is onvervangbaar!

Het is gewoon krom.
 
Ik hoop ook dat de dierenarts die de euthanasie moet uitvoeren zijn hakken in het zand zet en een dieet voorschrijft.
Nou het is al enkele jaren geleden maar de DA heeft het verzoek uitgevoerd. Enkele weken later vertelde de eigenaar mij dat de fluisteraar had gebeld en dat de hond haar had laten weten in de hemel over groene weiden te rennen met zn soortgenoten.
Toen dacht ik maar 1 ding, volgens mij spoor je niet met die fluisteraar die de centen weer binnen heeft.

De hond had af en toe wel last van zn poot maar kreeg daar medicatie voor en liep altijd 4x per dag met me en dat ging best goed voor mijn gevoel. Dus ja daarom vond ik de keuze erg raar en op zo n moment doet het je veel pijn want je ziet de hond voor je staan en je weet dat ie enkele uren later er niet meer is en dat het je laatste wandeling met hem was.
Maar goed dit allemaal even terzijde.
 
Niet mee eens. Wij bepalen voor een vis dat het fijner zou zijn om maar dood te zijn ipv te lijden, zonder dat we kunnen vaststellen wat dit lijden inhoudt. Ik vind het mishandeling om een dier dood te maken zonder alles geprobeerd te hebben om het te redden. Je kunt dit niet stellen als mishandeling alsof dat een feit is. Daarnaast, als we toch gaan vermenselijken, ik lijd ook als ik ziek ben, maar dat betekent niet dat ik maar meteen dood wil. Hetzelfde geldt voor ongeneeslijk zieke mensen, ook daar is er een heel groot percentage wat niet kiest voor de dood maar voor het leven, ook al is dat een zwaar leven. Beslissen over de dood is vooral makkelijk als het niet over jezelf gaat, of zelfs als je nog niet voor de keuze staat.
In dit specifieke voorbeeld ging het over een situatie waar een dier in alle waarschijnlijkheid lijd. Niet in de orginele situaties wat betreft de ansistrus. Maar ik ben het met je eens. Daarom is het bijde egoisties. Ik denk niet dat een dier koste wat kost in leven houden goed is tenkoste van het dier zelf. Maar ik vind ook niet dat eutaniseren goed is. Zoalang je de basisbehoefdes kan geven en dat dat prima is en kan zijn dan hoef je niet in te grijpen. En zo gauw het dier niet eet. Prima dan niet. Gewoon eten aanbieden en als het blijft liggen oke dan (ik geloof dat dat bij konijnen anders ligt maar dat er buiten gelaten)

En ik zeg niet dat je er niet alles aan kan of mag doen om het beest beter te maken. Maar er zit een verschil tussen forseren en alles doen wat je kan natuurlijk
 
We zijn sowieso ingepampert door de maatschappij. Wij hoeven geen begravenissen meer te regelen, dat word voor ons gedaan, wij hoeven onze familieleden niet meer optemaken dat word voor ons gedaan. Of het gat graven. Er word nog amper thuis geslacht, gebeurt allemaal achter slot en grendel in de slachthuizen. We zijn klein gemaakt en beschermd. Oorlog, en dood dat is akelig en eng.

Vroeger was het veel normaler allemaal. Mensen stierven meer en om kleinere dingen. Ze hadden geen pijnstilling, geen verdoving bij de tandarts, geen dagelijkse douche of een verwarmd huis. Niet elke dag eten, niet 3 keer per dag eten. Dat is nieuw dat is van onze tijd dat we deze dingen aangewend zijn en als normaal zijn gaan vinden. We kennen niet meer het waarde van het leven we zijn zo verwend. Er is niets erg aan de dood. Mag blij wezen dat we allemaal ooit aan de beurt komen! Zonder dood zou het leven nog minder waarde hebben.

Ons hele perseptie van leven en dood ligt niet realistisch. Wat denk je van de torretjes op straat? De wormen in de grond, de volgens in de lucht. De bacteriën in je deurknop. Dat leeft ook allemaal. Toch gaan we door met het vernielen van de wereld. Het uitmoorden van soorten die nooit meer zullen terug komen. Niemand die een keer om kijkt of een keer treurt om een vogel die dood uit de boom valt.

Maar als er iets is waar we ons in kunnen inleven zoals een hond of een kat, een zoogdier in het algemeen. Dan is het in eens aw zielig oh wat erg. Dat een mug ligt te lijden na je hm door sloeg is niet erg, terrecht, rotbeesten... Hoevaak hebben we wel niet gezondigd zonder dat we het weten. Hebben we levende organismes uitgemoord zonder het door te hebben. Agja genoeg bacteriën of wat dan ook. Maar mn poes of vis, die is onvervangbaar!

Het is gewoon krom.
Zoveel wijsheid.
 
Eerst en vooral: ik ben blij met ieders inbreng in deze best wel pittige discussie.
Ik denk dat er geen zwart -wit antwoord is (Duh...) maar dat het per situatie afgewogen moet worden.
Het alleen overlaten aan de eigenaar en je er maar bij neer leggen als dat antwoord een ander antwoord is dan het jouwe? ja, maar wel pas als je alle beweegredenen weet.
Ik ben het er helemaal mee eens dat de meeste mensen 'losgekoppeld' zijn, van de "circle of life".

Ik heb als kittenmama van weeskittens meer dan eens meegemaakt dat je aan de ogen van een dier ziet dat het niet meer wil, en smeekt 'om er een einde te maken'. Ik heb zelf schapen en de rammetjes worden geslacht (door mij) en ik probeer ieder dier op een zo eerlijk mogelijke manier te behandelen.
Toch zijn er momenten geweest dat ik me af vroeg of ik niet te lang gewacht heb met een euthanasie. Ook weleens te vroeg (of niet??) of om de verkeerde redenen.
Je maakt een keuze op basis van de informatie die je beschikbaar hebt, en op het moment dat het je onverschillig laat welke keuze je gemaakt hebt, ben je fout bezig. Zolang je jezelf blijft afvragen of je een keuze die je gemaakt hebt, nu anders zou beoordelen en jezelf verantwoordelijk blijft stellen, denk ik dat je fouten kunt maken, maar niet uit egoïsme.
 
Ik heb als kittenmama van weeskittens meer dan eens meegemaakt dat je aan de ogen van een dier ziet dat het niet meer wil, en smeekt 'om er een einde te maken'.
Je kunt toch niet een dier afmaken omdat je in z'n ogen meent te zien dat ie dat wil? We kunnen signalen opvangen en over het algemeen zien of een dier happy is of niet, maar zulke vergaande conclusies baseren op primitief gedrag gaat mij echt te ver.
 
Dan heb je het nog niet over de waarde van het geheel.. ik bedoel wat maakt het uit. Voor jou voor mij voor ons allemaal.

Ik geloof dat het mij niet uit maakt om ongelukkig te leven en te sterven. Ik geloof dat ik er dan niet meer ben, om er van te balen, om iets moois te missen. Tuurlijk het is akelig voor een miezerige 80 jaar. En alles en iedereen die ik achter laat moet mij misschien missen. Maar ook die komen op hun beurt aan de beurt totdat er niemand meer is die me kan missen.
Wat is de waarde nog dan van het leven of de dood als het geweest is is het niets meer en als het er is is het alles.

Iemand die geloofd dat er van alles is na de dood zal er natuurlijk anders in staan.
Ik denk gewoon niet dat het allemaal zo erg is als dat we denken. We houden ons met angst vast en hechten ons aan ons familie en naasten, maar uiteindelijk zijn we allemaal vreemden en alleen. Verandering is eng en dingen die het zelfde zijn voelen vertrouwd. Zo zijn we dat gaan aanleren uit overlevingsinstinct. Verandering is alleen niet echt eng, verandering is mooi, en goed. De dood is iets moois want dan is er ruimte voor iets nieuws. Het laat ons werken naar een doel met een eindstreep en geeft ons waarde over het geheel.

Ik heb mezelf heel lang afgevraagd waarom zijn we hier, waarom bestaan we. Tot iemand zei: omdat er voor ruimte en tijd beweging moet bestaan. Zonder beweging is er niets. Dat is het doel van het leven, dat is de rede waarom we zijn ontstaan en ook weer dood gaan. Omdat alles in beweging staat, vooruit achteruit opzij het maakt niet uit. Het menselijk ras is eenmaal ontstaan omdat het vooruit streeft. als het menselijk ras dit niet deed waren we er ook niet geweest om de vraag te stellen zo simpel is dat. Dat is balans, niet als het alleen maar goed gaat. Balans is ook als het even slecht gaat, je hebt het 1 nodig om het andere af te wegen anders zou het geen balans heten. Na regen komt altijd zonneschijn. Mee gaan met de stroming vooruit achteruit.

Nooit tegen de stroming in. Dat is niet hoe de natuurlijk werkt Maar dat is wel wat we als mens zijn gaan leven. Door te veel na te denken, door na te denken over waardes en normen. Hoe dingen moeten, en heel het woord moeten zelf. Dat is geen natuur meer. Een overontwikkelde hypocampus heet dat 😂
 
Je kunt toch niet een dier afmaken omdat je in z'n ogen meent te zien dat ie dat wil? We kunnen signalen opvangen en over het algemeen zien of een dier happy is of niet, maar zulke vergaande conclusies baseren op primitief gedrag gaat mij echt te ver.
Ik was laatst bij de dierentuin, ik heb uren zitten glimlachen naar chimpansees en ze lachden allemaal terug! Volgens mij hadden ze het naar hun zin 😛 (niet echt natuurlijk)
 
Ik was laatst bij de dierentuin, ik heb uren zitten glimlachen naar chimpansees en ze lachden allemaal terug! Volgens mij hadden ze het naar hun zin 😛 (niet echt natuurlijk)
Had jij even geluk dat ze niet bij jou konden komen.
 
Ondanks wat ik geloof, vind ik het moeilijk om ook zo te leven. Ik heb 1 keer in me leven een dier laten inslapen (waar ik zelf bij bleef). Het ging om me 2 ratjes ongeveer 2 jaar geleden. Sammie had grote tumoren en aukje was ook niet de fitste meer.

Ratten zijn zo sociale dieren zonder sammie zou aukje dood ongelukkig worden maar aukje kon eigenlijk nog wel een paar maanden door.

Dan had ik dus aukje op dr oude dag nog moeten koppelen aan een nieuwe rat die vervolgens allee. Komt te zitten wanneer aukje dood is zo blijf je bezig! En aukje kon ook niet herplaatst worden want niemand wilde een zorgekindje waar je 100de euros dierenartskosten voor moet betalen voor behandelingen om het leven zo dragelijk mogelijk te houden (aangezien melkkliertumoren 97% kans hebben bij ongecastreerde vrouwtjes)

Ik besloot ze samen in te laten slapen en het zouden 2 prikjes zijn.

Eerste prik wilde de dokter op gevoel door de deken doen! Heel die rat in paniek, niet goed geprikt deken er af allebij zonder deken geprikt.
Sammie viel gauw in slaap hij had geen 2de prikje hoeven krijgen hij was al weg.

Aukje daar in tegen... Aukje wilde niet... Aukje moest maar ze was in paniek ze was bang. Ze viel half in slaap en elke minuut begon ze 10 seconden met de kop te zwaaien met dr ogen dicht. Ze zat zo erg te vechten tegen het middel. De dierenarts wilde het niet geloven tot ze na een paar minuten het ook met dr eigen ogen zag.

Nee dat was niet de bedoeling had ze gezegd.
2de prikje ging er in en aukje was ook weg..
Ik doe het nooit meer, nooit meer er bij zijn en never nooit zelf tenzei ik echt echt geen keuze heb en het dier echt aanzienlijk veel lijd. Wat jullie er ook van mogen denken. Ik ga niet voor god spelen. Wat ik zelf ook zeg over het maakt niet uit en het is iets moois ik doe het gewoon niet.
Mis jullie nogsteeds elke dag 😭
 

Bijlagen

  • 16727639710591098493988334976754.jpg
    16727639710591098493988334976754.jpg
    124.4 KB · Weergaven: 32
Ik hoop dat dat niet het hele verhaal is.
Ik hoop ook dat de dierenarts die de euthanasie moet uitvoeren zijn hakken in het zand zet en een dieet voorschrijft.
En vanwege dit soort situaties heb ik dus ook in het begin OBJECTIEF geschreven. Geen enkele zichzelf respecterende hondenfluisteraar zal aan de hand van een foto een dergelijk advies geven.
Mijn dierenarts zou het zeker weten niet doen!
 
Dan heb je het nog niet over de waarde van het geheel.. ik bedoel wat maakt het uit. Voor jou voor mij voor ons allemaal.

Ik geloof dat het mij niet uit maakt om ongelukkig te leven en te sterven. Ik geloof dat ik er dan niet meer ben, om er van te balen, om iets moois te missen. Tuurlijk het is akelig voor een miezerige 80 jaar. En alles en iedereen die ik achter laat moet mij misschien missen. Maar ook die komen op hun beurt aan de beurt totdat er niemand meer is die me kan missen.
Wat is de waarde nog dan van het leven of de dood als het geweest is is het niets meer en als het er is is het alles.

Iemand die geloofd dat er van alles is na de dood zal er natuurlijk anders in staan.
Ik denk gewoon niet dat het allemaal zo erg is als dat we denken. We houden ons met angst vast en hechten ons aan ons familie en naasten, maar uiteindelijk zijn we allemaal vreemden en alleen. Verandering is eng en dingen die het zelfde zijn voelen vertrouwd. Zo zijn we dat gaan aanleren uit overlevingsinstinct. Verandering is alleen niet echt eng, verandering is mooi, en goed. De dood is iets moois want dan is er ruimte voor iets nieuws. Het laat ons werken naar een doel met een eindstreep en geeft ons waarde over het geheel.

Ik heb mezelf heel lang afgevraagd waarom zijn we hier, waarom bestaan we. Tot iemand zei: omdat er voor ruimte en tijd beweging moet bestaan. Zonder beweging is er niets. Dat is het doel van het leven, dat is de rede waarom we zijn ontstaan en ook weer dood gaan. Omdat alles in beweging staat, vooruit achteruit opzij het maakt niet uit. Het menselijk ras is eenmaal ontstaan omdat het vooruit streeft. als het menselijk ras dit niet deed waren we er ook niet geweest om de vraag te stellen zo simpel is dat. Dat is balans, niet als het alleen maar goed gaat. Balans is ook als het even slecht gaat, je hebt het 1 nodig om het andere af te wegen anders zou het geen balans heten. Na regen komt altijd zonneschijn. Mee gaan met de stroming vooruit achteruit.

Nooit tegen de stroming in. Dat is niet hoe de natuurlijk werkt Maar dat is wel wat we als mens zijn gaan leven. Door te veel na te denken, door na te denken over waardes en normen. Hoe dingen moeten, en heel het woord moeten zelf. Dat is geen natuur meer. Een overontwikkelde hypocampus heet dat 😂
Bah.
 
Nou het is al enkele jaren geleden maar de DA heeft het verzoek uitgevoerd. Enkele weken later vertelde de eigenaar mij dat de fluisteraar had gebeld en dat de hond haar had laten weten in de hemel over groene weiden te rennen met zn soortgenoten.
Toen dacht ik maar 1 ding, volgens mij spoor je niet met die fluisteraar die de centen weer binnen heeft.

De hond had af en toe wel last van zn poot maar kreeg daar medicatie voor en liep altijd 4x per dag met me en dat ging best goed voor mijn gevoel. Dus ja daarom vond ik de keuze erg raar en op zo n moment doet het je veel pijn want je ziet de hond voor je staan en je weet dat ie enkele uren later er niet meer is en dat het je laatste wandeling met hem was.
Maar goed dit allemaal even terzijde.
Je had hem ook kunnen overnemen? Al zou dat kroketten dieet van jullie niet bevorderlijk zijn geweest ;)
 
Dan heb je het nog niet over de waarde van het geheel.. ik bedoel wat maakt het uit. Voor jou voor mij voor ons allemaal.

Ik geloof dat het mij niet uit maakt om ongelukkig te leven en te sterven. Ik geloof dat ik er dan niet meer ben, om er van te balen, om iets moois te missen. Tuurlijk het is akelig voor een miezerige 80 jaar. En alles en iedereen die ik achter laat moet mij misschien missen. Maar ook die komen op hun beurt aan de beurt totdat er niemand meer is die me kan missen.
Wat is de waarde nog dan van het leven of de dood als het geweest is is het niets meer en als het er is is het alles.

Iemand die geloofd dat er van alles is na de dood zal er natuurlijk anders in staan.
Ik denk gewoon niet dat het allemaal zo erg is als dat we denken. We houden ons met angst vast en hechten ons aan ons familie en naasten, maar uiteindelijk zijn we allemaal vreemden en alleen. Verandering is eng en dingen die het zelfde zijn voelen vertrouwd. Zo zijn we dat gaan aanleren uit overlevingsinstinct. Verandering is alleen niet echt eng, verandering is mooi, en goed. De dood is iets moois want dan is er ruimte voor iets nieuws. Het laat ons werken naar een doel met een eindstreep en geeft ons waarde over het geheel.

Ik heb mezelf heel lang afgevraagd waarom zijn we hier, waarom bestaan we. Tot iemand zei: omdat er voor ruimte en tijd beweging moet bestaan. Zonder beweging is er niets. Dat is het doel van het leven, dat is de rede waarom we zijn ontstaan en ook weer dood gaan. Omdat alles in beweging staat, vooruit achteruit opzij het maakt niet uit. Het menselijk ras is eenmaal ontstaan omdat het vooruit streeft. als het menselijk ras dit niet deed waren we er ook niet geweest om de vraag te stellen zo simpel is dat. Dat is balans, niet als het alleen maar goed gaat. Balans is ook als het even slecht gaat, je hebt het 1 nodig om het andere af te wegen anders zou het geen balans heten. Na regen komt altijd zonneschijn. Mee gaan met de stroming vooruit achteruit.

Nooit tegen de stroming in. Dat is niet hoe de natuurlijk werkt Maar dat is wel wat we als mens zijn gaan leven. Door te veel na te denken, door na te denken over waardes en normen. Hoe dingen moeten, en heel het woord moeten zelf. Dat is geen natuur meer. Een overontwikkelde hypocampus heet dat 😂
Volgens mij zijn er genoeg voorbeelden van tegen de stroom in. Zalmen bv om zich voort te planten. Maargoed verder heb ik ook niks gelezen omdat er veel te veel woorden worden gebruikt om niks te zeggen.
 
Volgens mij zijn er genoeg voorbeelden van tegen de stroom in. Zalmen bv om zich voort te planten. Maargoed verder heb ik ook niks gelezen omdat er veel te veel woorden worden gebruikt om niks te zeggen.
Dat mag je vinden en het is maar bij wijze van zeggen. Ondanks we tegen de stroming in zwemmen kost het ons net zoals de zalm ook extra energie om het doel te behalen. Ik zeg ook niet dat jou uitspraken niets zeggen, zou fijn zijn om wat respect te krijgen en elkaar niet zo te veroordelen. Een andere mening mag je hebben maar dat hoeft niet te betekenen dat die van mij minder betekend
 
Je kunt toch niet een dier afmaken omdat je in z'n ogen meent te zien dat ie dat wil? We kunnen signalen opvangen en over het algemeen zien of een dier happy is of niet, maar zulke vergaande conclus

Je kunt toch niet een dier afmaken omdat je in z'n ogen meent te zien dat ie dat wil? We kunnen signalen opvangen en over het algemeen zien of een dier happy is of niet, maar zulke vergaande conclusies baseren op primitief gedrag gaat mij echt te ver.
Nou en of je dat kunt zien en daarop baseren.
Toen mijn hond in het laatste kankerstadium verkeerde stelden we de beslissing dag na dag uit.

Tot we hem 's morgens in de tuin lieten voor zijn ochtendplas, hij niet naar zijn favoriete plasboom liep, in een hoek ging liggen waar hij al die jaren nooit gelegen had en mij aankeek met een blik die ervoor zorgde dat de dierenarts een uurtje later bij ons thuis was
 
Ik denk dat een ander topic daar meer ruimte voor bied om daar over de discussiëren!
@jessicapilon

Dit is de druppel. Neem hem aan. Deze man neemt geen genoegen met 1 post of Offtopic. Direct handelen! heel goed.

Moet hier even een topic geopend worden? Ik vind echt dat Don een Forumleiding rol moet hebben. Iemand die gezag uitstaalt en laat zien.

Super! je geeft hoop @don1262

Enkel wel een tip van de sluier. iets minder van stof zijn, dat leest fijner.

Maar je hebt mijn stem.
 
.
@jessicapilon

Dit is de druppel. Neem hem aan. Deze man neemt geen genoegen met 1 post of Offtopic. Direct handelen! heel goed.

Moet hier even een topic geopend worden? Ik vind echt dat Don een Forumleiding rol moet hebben. Iemand die gezag uitstaalt en laat zien.

Super! je geeft hoop @don1262

Enkel wel een tip van de sluier. iets minder van stof zijn, dat leest fijner.

Maar je hebt mijn stem.
Je bedoelt dat leest. Niet leest fijner ;)
 
Nou en of je dat kunt zien en daarop baseren.
Toen mijn hond in het laatste kankerstadium verkeerde stelden we de beslissing dag na dag uit.

Tot we hem 's morgens in de tuin lieten voor zijn ochtendplas, hij niet naar zijn favoriete plasboom liep, in een hoek ging liggen waar hij al die jaren nooit gelegen had en mij aankeek met een blik die ervoor zorgde dat de dierenarts een uurtje later bij ons thuis was
Dan weet je waar de hond aan lijdt en in welk stadium het is. Uiteraard kun je aan je hond zien dat het steeds minder goed gaat, en op een gegeven moment is het op. Maar dat alles is wat anders dan dat het dier zelfs zegt dat het klaar is voor de dood. Dieren kiezen instinctief voor het leven, mensen vertellen zichzelf dat het dier dood wilde omdat het de beslissing makkelijker maakt, je projecteert namelijk zelfbeschikking op het dier. Hiermee zeg ik niet dat het afmaken van de hond slecht was, maar het was jouw keuze, niet die van de hond.
 
@jessicapilon

Dit is de druppel. Neem hem aan. Deze man neemt geen genoegen met 1 post of Offtopic. Direct handelen! heel goed.

Moet hier even een topic geopend worden? Ik vind echt dat Don een Forumleiding rol moet hebben. Iemand die gezag uitstaalt en laat zien.

Super! je geeft hoop @don1262

Enkel wel een tip van de sluier. iets minder van stof zijn, dat leest fijner.

Maar je hebt mijn stem.
Nou je weet de boel ook lekker om te draaien ik lach me dood 😂 ik voelde me gewoon lichtelijk beledigd en het praten in een ander topic ding was meer een soort kom vechten dan maar dan in forum style 😂 ik vond het alleen vrij ongepast hoe er gereageerd word. Dat is de aanleiding van mn opmerking. Af en toe offtopic moet kunnen ik mis alleen een beetje respect. Kan wel berichten rapporteren en kleinzeurig worden of ik los het zo op. Plus als ik allemaal moet gaan uitleggen wat ik in me vrije tijd doe pff daar worden jullie niet gelukkig van. Ik hoef me niet te verantwoorden ik heb te toch ook niet over een ander zn vrije tijds indeling waarom moet dat benoemd worden 😮‍💨
iets minder van stof zijn, dat leest fijner.
Dat hoor ik vaker 😂 ik ben al blij dat ik allineas ben gaan gebruiken. Heb je me eerste posts nog niet gezien!
 
Hiermee zeg ik niet dat het afmaken van de hond slecht was, maar het was jouw keuze, niet die van de hond.
Waarmee we terug zijn bij de kern van de discussie en het dilemma van de verzorger van het dier.
 

Terug
Bovenaan