Regenboogje
Member
- Lid geworden
- 14 december 2010
- Berichten
- 20
Hoi allemaal,
Een paar maanden geleden heb ik een groepje Boraras Naevus overgenomen van een ervaren kweker, het is hem gelukt om met deze groep te kweken en nu mag ik het stokje overnemen.
Online zijn er veel informatie te vinden over het kweken van verschillende soorten Boraras en hierop het forum is er ook geschreven over de kweek van Boraras Brigittae.
Hieronder wil ik graag mijn ervaring met jullie delen.
Voor de duidelijkheid, het gaat om dit visje.
De start
Deze visjes zwemmen in mijn gezelschap bak (Rio 125), maar hebben (zeer) zacht (Gh onder de 4) en zuur water (Ph rond de 5,5) nodig om te kweken. Vóór het kweken heb ik ze goed in conditie gebracht door wat vaker te voeren (minstens 1x per dag) met levende voer, in dit geval net uitgekomen artemia's. Na 3 weken intensief voeren zie je dat de mannetjes vuurrood worden en steeds meer territoriaal gedrag gaan vertonen. Mannetjes zetten hun vinnen op en jagen anderen weg als ze in de buurt komen. De vrouwtjes worden voller en krijgen zichtbaar een grotere buik.
Terwijl de oudere dieren zich aan het volvreten zijn heb ik mijn kweekbakje opgezet.
De kweekbak
Ik heb een 20 liter bakje en het gevuld met 15 liter osmose water. Het bakje heeft geen bodemsubstraat, maar ik heb wel 5 grote catappa bladeren erin gedaan. Daarnaast heb ik ook een zakje turf erin gedaan om de Ph te verlagen. Vervolgens heb ik het bakje volgestouwd met javamos. Zoveel mos is eigenlijk niet nodig voor de kweek, maar ik hoopte hiermee een beschutte omgeving te creëren waarin de oude dieren zich meer op hun gemak zullen voelen én infusoria groeien beter in een dicht beplante bak.
Ook heb ik erin een lucht aangedreven sponfiltertje geplaatst en een oude filterspons in het water uitgeknepen.
De waterwaardes
Om te kweken hebben deze visjes water nodig met een Gh onder de 4 en Ph rond 5,5.
Met osmose water en grote hoeveelheid turf zou je die lage Ph waarde kunnen halen, maar bij de vorige kweker en mij werkt eikenbladextract ook prima.
Eikenblad extract is heftig spul en zeker in osmose water kan het leiden tot een zuurval. Een paar druppels te veel en je ph zakt binnen 10 min van 6,5 naar 4,8 (uit eigen ervaring, gelukkig zat er nog geen visjes in
)!
Het extract heeft ook als nadeel dat het snel uitgewerkt is, dus voor langdurig gebruik is het zeker niet geschikt.
Maar voor het kweken van deze visjes is het wel ideaal, want de lage ph is alleen nodig voor het afzetten en uitkomen van de eitjes. Nadat de visjes uitgekomen zijn doen ze het ook prima op een ph van 6.5.
Met alleen osmose water en turf had ik een ph van 6,3. Met een doseerspuit meng ik slechts 1 ml van het extract met 1 liter osmosewater in een potje en deze laat ik langzaam in mijn kweekbakje druppelen. Ondertussen hield ik de Ph nauwkeurig in de gaten, rond de 5,5 stopte ik. De volgende dag steeg de ph natuurlijk iets en deed ik weer wat erin druppelen enz.
Het overzetten
Na 3 weken conditioneren van de ouders en het indraaien van mijn kweekbakje heb ik de ouders overgezet. 2 mannetjes en 4 vrouwtjes.
De eerst paar dagen voelen ze nog niet echt op hun gemak, Dat is logisch, want het verschil in waterwaardes is erg groot.
Vanaf het moment dat ze overgeplaatst waren kregen ze van mij alleen nog maar levende voer.
Ook draaide ik vanaf dat moment de temp langzaam ( in een paar dagen de tijd) omhoog naar 28 graden.
Het paringsritueel
Twee dagen nadat de temp naar 28 graden werd verhoogd zag ik dat de mannetjes nog roder werden én ze kregen ook lichtgevende vlekjes op hun kieuwen, rug en staart.
Bij de eerst ochtendlicht (dus als de lampen aan gaan) zitten ze achter de vrouwtjes aan. Meestal zwemmen de vrouwtjes weg, maar soms gaat er één overstag
en duiken ze allebei de dichte mos in.
Door de oerwoud van javamos heb ik noch het afzetten, noch de eieren met eigen ogen kunnen zien. Maar online hebben ze het over dat iedere dag tientallen eieren worden afgezet en dat doen ze een paar dagen achter elkaar zo lang de temp hoog blijft.
Het uitkomen van eieren
Een paar dagen nadat de ouders voor het eerst in de javamos zijn gedoken zag ik een paar jonkies. Deze zijn piep klein (niet groter dan 2 mm) en zwemmen nog niet vrij, ze blijven plakken aan het glas.
Omdat de ouders de jonkies op eten wanneer ze de kans krijgen heb ik de oudere dieren uit het kweekbakje gehaald en terug geplaatst in het gezelschapsbak.
Het kweken van infusoria en azijnaaltjes
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Het is mij niet gelukt om een infusoria kweek langer dan 3 dagen levend te houden. Ik heb verschillende methodes geprobeerd, de "rotte groente" methode, de bananenschil methode en de filterwatten uitknijpen in een pot met bakkersgist methode, allemaal mislukt. Ook kon ik nergens een paramecium kweek bemachtigen dus heb ik uiteindelijk gebruik gemaakt van een vloeibare kweekvoer in een flesje (Nobilfluid).
Ik hoopte ook dat door de grote hoeveelheid aan mos er wellicht genoeg infusoria in mijn kweekbakje groeide. Als er zonlicht op mij bakje scheen dan zag ik veel witte stipjes erin bewegen en verder is de populatie van cyclops in mijn bak geëxplodeerd. Dus ik had goede hoop.
Het kweken van azijnaaltjes was easy-peasy, daarvan heb ik 3 1,5 liter potten staan.
Het voeden
Vanaf het moment dat de jonkies vrij zwemmen voerde ik 3-4 keer per dag een paar druppers van dat vloeibare opkweekvoer. Ik deed het eerst in een buisje, goed schudden met wat water en dan pas in het kweekbakje druppelen.
Toen de jonkies een week oud waren ben ik ook begonnen met het voeden van azijnaaltjes Deze wormpjes kunnen overleven in zoetwater, maar hebben zuur nodig om te kunnen voortplanten, dus iets meer voeren is niet erg, ze vervuilen het water niet.
Hieronder zie je de jonkies van een paar dagen oud. Het slangetje op de foto is van de luchtfilter (6 mm), kijk eens hoe klein ze zijn!
Het opgroeien
Hieronder zie je een jong van 2 weken oud. Ze zijn nog steeds piep klein maar sommige eten al cyclops die ruim aanwezig zijn in mijn bak. Van deze kweek poging heb ik tot nu toe 15 jonkies die het overleefd hebben.
Ik denk dat ze over een weekje groot genoeg zijn voor artemia en daarna zal de groei wel snel gaan.
Nadat alle jonkies vrij zwemmend weren heb ik de temp ook wat lager gezet, namelijk naar 25 graden. Ik heb vanaf dat moment ook geen eikenblad extract meer gebruikt. Hierdoor steeg de Ph langzamerhand richting 6,3 en dat is helemaal niet erg. Toen de jonkies rond de 2 weken zijn ben ik ook begonnen met water verversen, eerst heel klein beetje (2 liter) en met osmose water. Als de jonkies straks een maand oud zijn ga ik ook met kraanwater verversen.
Ik hoop dat jullie wat hebben aan mijn verslag.
Groetjes,
Regenboogje
Een paar maanden geleden heb ik een groepje Boraras Naevus overgenomen van een ervaren kweker, het is hem gelukt om met deze groep te kweken en nu mag ik het stokje overnemen.
Online zijn er veel informatie te vinden over het kweken van verschillende soorten Boraras en hierop het forum is er ook geschreven over de kweek van Boraras Brigittae.
Hieronder wil ik graag mijn ervaring met jullie delen.
Voor de duidelijkheid, het gaat om dit visje.
De start
Deze visjes zwemmen in mijn gezelschap bak (Rio 125), maar hebben (zeer) zacht (Gh onder de 4) en zuur water (Ph rond de 5,5) nodig om te kweken. Vóór het kweken heb ik ze goed in conditie gebracht door wat vaker te voeren (minstens 1x per dag) met levende voer, in dit geval net uitgekomen artemia's. Na 3 weken intensief voeren zie je dat de mannetjes vuurrood worden en steeds meer territoriaal gedrag gaan vertonen. Mannetjes zetten hun vinnen op en jagen anderen weg als ze in de buurt komen. De vrouwtjes worden voller en krijgen zichtbaar een grotere buik.
Terwijl de oudere dieren zich aan het volvreten zijn heb ik mijn kweekbakje opgezet.
De kweekbak
Ik heb een 20 liter bakje en het gevuld met 15 liter osmose water. Het bakje heeft geen bodemsubstraat, maar ik heb wel 5 grote catappa bladeren erin gedaan. Daarnaast heb ik ook een zakje turf erin gedaan om de Ph te verlagen. Vervolgens heb ik het bakje volgestouwd met javamos. Zoveel mos is eigenlijk niet nodig voor de kweek, maar ik hoopte hiermee een beschutte omgeving te creëren waarin de oude dieren zich meer op hun gemak zullen voelen én infusoria groeien beter in een dicht beplante bak.
Ook heb ik erin een lucht aangedreven sponfiltertje geplaatst en een oude filterspons in het water uitgeknepen.
De waterwaardes
Om te kweken hebben deze visjes water nodig met een Gh onder de 4 en Ph rond 5,5.
Met osmose water en grote hoeveelheid turf zou je die lage Ph waarde kunnen halen, maar bij de vorige kweker en mij werkt eikenbladextract ook prima.
Eikenblad extract is heftig spul en zeker in osmose water kan het leiden tot een zuurval. Een paar druppels te veel en je ph zakt binnen 10 min van 6,5 naar 4,8 (uit eigen ervaring, gelukkig zat er nog geen visjes in
)! Het extract heeft ook als nadeel dat het snel uitgewerkt is, dus voor langdurig gebruik is het zeker niet geschikt.
Maar voor het kweken van deze visjes is het wel ideaal, want de lage ph is alleen nodig voor het afzetten en uitkomen van de eitjes. Nadat de visjes uitgekomen zijn doen ze het ook prima op een ph van 6.5.
Met alleen osmose water en turf had ik een ph van 6,3. Met een doseerspuit meng ik slechts 1 ml van het extract met 1 liter osmosewater in een potje en deze laat ik langzaam in mijn kweekbakje druppelen. Ondertussen hield ik de Ph nauwkeurig in de gaten, rond de 5,5 stopte ik. De volgende dag steeg de ph natuurlijk iets en deed ik weer wat erin druppelen enz.
Het overzetten
Na 3 weken conditioneren van de ouders en het indraaien van mijn kweekbakje heb ik de ouders overgezet. 2 mannetjes en 4 vrouwtjes.
De eerst paar dagen voelen ze nog niet echt op hun gemak, Dat is logisch, want het verschil in waterwaardes is erg groot.
Vanaf het moment dat ze overgeplaatst waren kregen ze van mij alleen nog maar levende voer.
Ook draaide ik vanaf dat moment de temp langzaam ( in een paar dagen de tijd) omhoog naar 28 graden.
Het paringsritueel
Twee dagen nadat de temp naar 28 graden werd verhoogd zag ik dat de mannetjes nog roder werden én ze kregen ook lichtgevende vlekjes op hun kieuwen, rug en staart.
Bij de eerst ochtendlicht (dus als de lampen aan gaan) zitten ze achter de vrouwtjes aan. Meestal zwemmen de vrouwtjes weg, maar soms gaat er één overstag
en duiken ze allebei de dichte mos in. Door de oerwoud van javamos heb ik noch het afzetten, noch de eieren met eigen ogen kunnen zien. Maar online hebben ze het over dat iedere dag tientallen eieren worden afgezet en dat doen ze een paar dagen achter elkaar zo lang de temp hoog blijft.
Het uitkomen van eieren
Een paar dagen nadat de ouders voor het eerst in de javamos zijn gedoken zag ik een paar jonkies. Deze zijn piep klein (niet groter dan 2 mm) en zwemmen nog niet vrij, ze blijven plakken aan het glas.
Omdat de ouders de jonkies op eten wanneer ze de kans krijgen heb ik de oudere dieren uit het kweekbakje gehaald en terug geplaatst in het gezelschapsbak.
Het kweken van infusoria en azijnaaltjes
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Het is mij niet gelukt om een infusoria kweek langer dan 3 dagen levend te houden. Ik heb verschillende methodes geprobeerd, de "rotte groente" methode, de bananenschil methode en de filterwatten uitknijpen in een pot met bakkersgist methode, allemaal mislukt. Ook kon ik nergens een paramecium kweek bemachtigen dus heb ik uiteindelijk gebruik gemaakt van een vloeibare kweekvoer in een flesje (Nobilfluid).
Ik hoopte ook dat door de grote hoeveelheid aan mos er wellicht genoeg infusoria in mijn kweekbakje groeide. Als er zonlicht op mij bakje scheen dan zag ik veel witte stipjes erin bewegen en verder is de populatie van cyclops in mijn bak geëxplodeerd. Dus ik had goede hoop.
Het kweken van azijnaaltjes was easy-peasy, daarvan heb ik 3 1,5 liter potten staan.
Het voeden
Vanaf het moment dat de jonkies vrij zwemmen voerde ik 3-4 keer per dag een paar druppers van dat vloeibare opkweekvoer. Ik deed het eerst in een buisje, goed schudden met wat water en dan pas in het kweekbakje druppelen.
Toen de jonkies een week oud waren ben ik ook begonnen met het voeden van azijnaaltjes Deze wormpjes kunnen overleven in zoetwater, maar hebben zuur nodig om te kunnen voortplanten, dus iets meer voeren is niet erg, ze vervuilen het water niet.
Hieronder zie je de jonkies van een paar dagen oud. Het slangetje op de foto is van de luchtfilter (6 mm), kijk eens hoe klein ze zijn!
Het opgroeien
Hieronder zie je een jong van 2 weken oud. Ze zijn nog steeds piep klein maar sommige eten al cyclops die ruim aanwezig zijn in mijn bak. Van deze kweek poging heb ik tot nu toe 15 jonkies die het overleefd hebben.
Ik denk dat ze over een weekje groot genoeg zijn voor artemia en daarna zal de groei wel snel gaan.
Nadat alle jonkies vrij zwemmend weren heb ik de temp ook wat lager gezet, namelijk naar 25 graden. Ik heb vanaf dat moment ook geen eikenblad extract meer gebruikt. Hierdoor steeg de Ph langzamerhand richting 6,3 en dat is helemaal niet erg. Toen de jonkies rond de 2 weken zijn ben ik ook begonnen met water verversen, eerst heel klein beetje (2 liter) en met osmose water. Als de jonkies straks een maand oud zijn ga ik ook met kraanwater verversen.
Ik hoop dat jullie wat hebben aan mijn verslag
. Groetjes,
Regenboogje
