Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje omtrent het succesvol voeren van (wat tragere) bodembewoners. Ik heb nu namelijk vuurgarnalen en heb voer voor hun (korrels van Dennerle), maar de guppen vinden dit blijkbaar ook erg lekker en zijn er veel sneller bij, of jatten 't recht uit de garnalenklauwtjes. Ook als ik die korrels in het aquarium mik nadat de lamp is uitgegaan zie ik in de schemering een groep drukke guppen in de omgeving van waar het voer ongeveer terecht is gekomen. (Tja, in het donker zie ik niet precies wat er gaande is, maar de rest van de nacht hangen ze rustig op hun plekje.)
Nu maak ik mij niet direct zorgen over de garnalen, ze zitten heel de dag te poetsen, dus er zitten vast overal lekkernijen, maar hopelijk gaat de groep groeien en ik zit eraan te denken om op termijn oto's erbij te halen, dus dan zal bijvoeren wel noodzakelijk worden denk ik, om alle mondjes gevoed te houden.
Is er een voedermethode en/of een voersoort die niet de interesse van de guppen wekt?
Bij voorbaat dank voor het meedenken,
Astrid.
Ik heb een vraagje omtrent het succesvol voeren van (wat tragere) bodembewoners. Ik heb nu namelijk vuurgarnalen en heb voer voor hun (korrels van Dennerle), maar de guppen vinden dit blijkbaar ook erg lekker en zijn er veel sneller bij, of jatten 't recht uit de garnalenklauwtjes. Ook als ik die korrels in het aquarium mik nadat de lamp is uitgegaan zie ik in de schemering een groep drukke guppen in de omgeving van waar het voer ongeveer terecht is gekomen. (Tja, in het donker zie ik niet precies wat er gaande is, maar de rest van de nacht hangen ze rustig op hun plekje.)
Nu maak ik mij niet direct zorgen over de garnalen, ze zitten heel de dag te poetsen, dus er zitten vast overal lekkernijen, maar hopelijk gaat de groep groeien en ik zit eraan te denken om op termijn oto's erbij te halen, dus dan zal bijvoeren wel noodzakelijk worden denk ik, om alle mondjes gevoed te houden.
Is er een voedermethode en/of een voersoort die niet de interesse van de guppen wekt?
Bij voorbaat dank voor het meedenken,
Astrid.