Wat een mooi voorbeeld geef je hier van wat ik maar even noem 'de uitzondering op de regel'!
Hoe kan het dat deze vis zou oud is geworden in zijn kom?
Zijn eigenaar zegt in het stuk:
Mr Hand said the secret of his long life was not being overfed, and being put in the sun occasionally.
The 11.5cm fish had a habit in his earlier days of trying to jump out of his bowl, and was kept safe by a net placed over the top.
Dat laatste zal er ongetwijfeld er iets mee te maken hebben (ik kijk nu bedenkelijk).
Zou deze vis gelukkig geweest zijn?
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik heb het in eerste instantie gepost omdat ik het wel interessant vond dat er ook hier in Nederland initiatieven bestaan om de goudviskom te verbieden. Dat wist ik niet.
Ik wist ook niet dat er in Duitsland een minimum van 200L bij wet vast staat.
Vinden jullie dat er zo'n verbod of minimum zou moeten komen?
Ik denk dat zowel Tish als mijn oude papegaai Borre ( oorspronkelijk " Lorre" natuurlijk) zich meer deel van het gezin voelden dan iets anders. Bij die vogel kon ik dat heel duidelijk merken. Hij kende geen papegaaienmanieren, sprak geen papegaaientaal, maar was opvallend aanwezig en reageerde op van alles alsof hij een soort " mini-mensje" was. Hij sprak alleen mensentaal toen hij kwam, en heeft " papegaaien-omgangsvormen" geleerd van mijn toenmalige Grijze Roodstaart. Voor hij bij mij kwam wonen zat hij in de logeerkamer van zijn oude eigenares, die hem niet meer kon dulden omdat hij dwars door alle telefoongesprekken heen kletste. Hij zat in een kleine kooi en liep voortdurend heen en weer met zijn snavel schurend over zijn zitstok, zodat daar een deukje in was gesleten ( stereotiep gedrag). Op dat moment was hij niet gelukkig. In het verleden stond hij op het kantoor van deze mensen, die een zaadhandel hadden. En daarvoor woonde hij bij mensen in Amsterdam, een gezin met opgroeiende kinderen, die hem ook met kooi en al mee uit varen namen. Hij kreeg alle aandacht en verveelde zich blijkbaar niet. Maar... hij wist ook niet beter denk ik.
Ook die oude Tish was deel van het gezin, en wist blijkbaar niet beter. Hij kreeg, net als die oude vogel, alle aandacht, en ook verandering van omgeving, iets wat hij zelf niet kon doen natuurlijk. In het zonnetje in zijn kom... ook Goudvissen die in een vijver leven, kun je bij zonnig weer in het voorjaar aan het wateroppervlak zien. Mensen die een vissentoren hebben weten dat de Goudvissen zodra het water een beetje opwarmt in die vissentoren gaan zitten, omdat het daar nog net iets prettiger voor ze is.
De Romeinen waren de eersten die vissen in keramiek schalen hielden, daarna volgden rond 1300 de Chinezen, die op dat moment juist begonnen waren met het houden van Goudvissen. Glazen viskommen ontstonden in de 19e eeuw, en het werd al heel snel mode om een visje in een glazen kom op tafel te houden. Maar dat vond plaats in een tijd waarin katknuppelen en ganstrekken nog volksvermaak waren ( en executies van mensen ook trouwens), en men stond helemaal nog niet stil bij dierenwelzijn, tenzij men de eigenaar was van een schoothond of een ander dier dat gold als statussymbool. De mode om goudvissen in glazen kommen te houden bleef voortbestaan tot op de dag van vandaag. Het was een gewoonte, waar je vroeger niet over nadacht: een Maanvis hoorde in een aquarium, een Goudvis hoorde in een vissenkom. Ook ik heb er zo meerdere gehad. Totdat ik me werkelijk in deze vissen ging verdiepen.
Wat ik geleerd heb van mijn Goudvissen is, dat het zeer intelligente dieren zijn. Ze zijn ook heel aanhankelijk. Toen Giebeltje nog alleen in mijn bak rondzwom, hield hij ons voortdurend in de gaten. Als wij 's avonds op de bank zaten, zagen wij zijn koppie gluren door de zijkant van het aquarium, die een centimeter of 10 voorbij de boekenplanken uitsteekt. Net als Giebeltje voorheen, zitten Nicolientje, Pepper en Roodkapje meestal aan mijn kant als ik aan de PC zit. Als ik achterom thuiskom, zie ik dat ze aan de kant van het raam zitten. 's Ochtends, voordat ik de kamer binnenkom, zie ik door de glazen deur al dat ze in het midden van de bak zitten, tegenover de deur. Ze zien dat mijn man zijn muziekinstrumenten klaarzet, en zwemmen hem al tegemoet. Ze vinden de muziek blijkbaar prettig. En klokslag 6 uur 's avonds zitten ze klaar om hun voer te krijgen. Mijn laatste gewone Goudvissen, Jinx en Neo, waren te beweeglijk en hadden te veel energie om zich in deze bak prettig te voelen. Ze gingen van alles slopen, net zoals sommige papegaaien uit verveling gaan schreeuwen om reacties uit te lokken. Ik was gewend om mijn papegaaien te trainen, zodat ze zich moesten inspannen en zich daardoor minder verveelden. Dus trainde ik die twee Goudvissen met een target stick en een ring waar ze op commando door leerden zwemmen. Maar dat was natuurlijk niet echt een leven voor Goudvissen, dus ze zijn uiteindelijk naar een hele grote vijver verhuisd. Mijn huidige Sluiers geef ik zo veel mogelijk afleiding: ze kunnen grondelen, ze krijgen verschillend voer aangeboden etc.
Bovenstaande ervaringen hebben ertoe geleid, dat ik het heel mooi zou vinden, wanneer de glazen vissenkom voorgoed naar het museum werd verwezen. Ze worden helaas nog steeds verkocht, ook bij " de winkel van ons allemaal". Daarom vind ik het belangrijk om zo veel mogelijk kennis over Goudvissen te verzamelen en die door te geven. Hoe meer mensen de " Kunst van het Goudvis houden" zoals Annabella Laws het noemt, verstaan, hoe minden glazen viskommen er verkocht worden. De hoeveelheid liters per vis of de bakafmetingen, daar kunnen nogal eens wat meningsverschillen over ontstaan, maar de kern van het verhaal is de Stikstofcyclus ( dus adequate filtering), voldoende bewegingsvrijheid voor de dieren, en verrijking van de omgeving. Als het lukt om iedere toekomstige Goudvishouder hiervan te overtuigen, zijn we al een eind verder.
)
De slijmhuid zal niet zo heel vet zijn
Dit vraagt om een goed uitgedacht tactisch antwoord.
nos.nl
