O
OlliePindakaas
Guest
Deze zomer had ik zelf erg veel last van de ijselijke baardalgen. Hoewel ik een natuurlijke bak nastreef - en dus wat algen als decoratie wens, had ik toch erg veel last van deze gevreesde algensoort. Na heel wat rondvragen bij aquariumspeciaalzaken, rondlezen op oa ook dit forum en advies vragen op enkele Vlaamse beurzen, verkeerg ik vreemd genoeg geen gewenst effect. In deze post deel ik graag mijn ervaring hoe ik er wél én op een natuurlijke wijze er van af ben geraakt.
Door omstandigheden heb ik de afgelopen 10j spijtig geen aquarium kunnen hebben. Deze zomer kreeg ik de mogelijkheid om tegen een zacht prijsje iemands ‘hobby’ over te nemen. Naast een gezelschaps-vissenbestand voor 240L (incluis een L083), nam ik ook wat Echinodorussen, een opgebodende Anubias en enkele Vallisneria Spiralis over; al deze planten waren al in slechte staat. In haastige spoed heb ik een oude Eheim aquarium van 360L opgekocht, waarop ik twee oude Eheim 2213 aan heb gesloten en klaargestoomd met enkele preparaten. Deze twee filters waren elk gevuld met een blauwe filterschijf met de rest aan witte synthetische filterwatten.
Hoewel de vissen de verhuis overleefde, bleven de nieuwe torenslakken in de bodem en de planten sloegen duidelijk niet aan. Zo sukkelde de Vallisnerias en de andere twee kregen wél nieuw blad, om in de oude bladeren blijvende gaten te krijgen. Daarentegen groeide de baardalg vreselijk goed, zelfs op de spraybars. Deze algen bleken goed te groeien in een vuile bak, met hoge dKh en tot geen Co2 (cq. met veel O2). Om van deze ijselijke baardalgen af te komen, ging ik ze het moeilijk maken:
1) De baardalgen ging ik eerst te lijf met het vaker schoonmaken van de potfilters. Ook ging ik de waterwaardes bijhouden; wat ik nog steeds doe met een uitgebreid setje van Sera. Begin juni waren de waardes: 24,0 °C / 8,2 pH / 0 dGh / 20 dKh / 3,67 Co2 ppml / 0,25 No2 ppml / 18,0 No3 ppml. De baardalgen bleven overleven, de No2/3 waren dus gestabiliseerd en ik ging door met het water verversen.
2) Daarna moesten de baardalgen het doen met minder dKh, door zowel turf in beide potfilters te steken, als fles-Co2 te gebruiken; Easycarbo was uit den boze vanwege de al zwakke vallisneria. De pH werd zo neergedrukt naar 7,6 en de Co2 kwam mooi op niveau. Ook verlaagde ik de lichtduur van de splinternieuwe Juwel Multilux van 12u naar 10u. Echter daalde de dKh niet, bleven de baardalg tieren en ik ging door met het water verversen.
3) Vervolgens heb ik ook maar de waterwaardes van mijn kraanwater gemeten, ‘verrassend’ waren de pH, dGh en de dKh gelijk aan mijn aquariumwater; dus al dat verversen had dus geen enkele zin. Lokaal is het water al erg hard en in dit appartementencomplex wordt het kraanwater collectief ontharst. Dan maar nieuw én meer turf in de potfilters en direct stoppen met het verversen. Later is één 2213 vervangen door een splinternieuwe 2217 om de watercirculatie te verbeteren. Ook verlaagde ik de lichtduur naar 8u. Begin juli waren de waardes: 24,0 °C / 7,0 pH /0 dGh / 15 dKh / 40,73 Co2 / 0,0 No2 / 25 No3 / 25,0 Po4 / 0,25 Fe. De dKh was eindelijk gedaald, doch bleven de baardalgen tieren.
4) Omdat elk internet advies niet hielp én ik géén chemisch middeltje wilde, ging ik de baardalg maar handmatig verwijderen. Ondertussen kreeg ik van iemand het advies om direct te stoppen met de bemesting, als de tekorten aan te vullen. Zo adviseerde hij om niet ‘te ergeren aan die ijselijke baardalgen’, maar ‘te zorgen voor die zielige planten’. Daarmee werd het ontharst water verdacht. Immers, zo wordt het water ontkalkt, omdat de calcium wordt vervangen door natriumzout. (Als het goed is, blijven andere dGh mineralen in het water). Daarom voeg ik wekelijks vooral wat calcium poeder van de sepia-schelp ‘terug’ toe en een volle theelepel dGh-mineralenzout. Direct ‘steeg’ de dGh, kwamen de torenslakken uit de bodem, gingen de planten beduidend beter groeien en daalde de dKh. Over tijd stabiliseerde waardes positief, met in begin september: 25,0 °C/ 6,5 pH / 8 dGh / 6 dKh / 54,73 Co2 / 0,0 No2 / 10 No3 / 0,1 Po4 / 0,10 Fe. Toen de planten eindelijk het 'calcium-nodige' kregen, begon ze erg goed te groeien, zodat er een gezond evenwicht kwam van elementen – dus een lagere dKh, doch bleven de baardalgen stevig tieren.
5) Nu twee maanden later, blijven de planten beduidend goed groeien én de baardalgen zijn deze strijd eindelijk aan het verliezen. Ook omdat ik een redelijk natuurlijke look nastreef, ruim ik tot weinig blad op. Deze worden dus in het aquarium zelf ‘gecomposteerd’/verteerd, om de voedingsstoffen terug af te geven in het (aquarium)water. Met als gevolg dat er een minimum aan bemesting moet gebeuren. Begin december zijn de waardes: 25,0 °C / 7,0 pH / 14 dGh / 10 dKh / 28,60 Co2 / 0,0 No2 / 25 No3 / 0,1 Po4 / 0,10 Fe. Rustig begin ik het aquarium water weer terug te verversen, om zo stabiel rond 8 dKh te blijven.
Kortom, door de haastige spoed, had ik tot weinig zicht op de waterwaardes van het aquarium. Met als gevolg dat het verkeerde ijselijk tierde en het gewenste gewoon verpieterde. Op advies begon ik deze hopeloze strijd toch te winnen, door niet te focussen op de algen in overschot, maar op de planten en het calcium tekort. Zo kreeg ik eindelijk de baardalg klein, zonder te hoeven grijpen naar medicatie. Met als gevolg dat waardes positief stabiliseren, de algengroei afneemt, maar de plantengroei toeneemt. Daarmee tierde deze ijselijke algen niet door vervuild/slecht circulerend water, een overschot aan Co2 en/of de lichtduur. Daarentegen konden de planten niet groeien door een calcium-tekort, zodat er zowel de dKh als de voedingsstoffen ‘teveel’ in het water zat. Dit probleem zorgde weer voor de baardalgen. Nu alles omgedraaid is, heb ik nu een ander probleem. De oplettende lezers hebben namelijk opgemerkt dat mijn Po4 op een korte tijd blijvend verlaagd is van 25,0 naar 0,1 Po4, maar dat is voor een andere post (zie handtekening).
Door omstandigheden heb ik de afgelopen 10j spijtig geen aquarium kunnen hebben. Deze zomer kreeg ik de mogelijkheid om tegen een zacht prijsje iemands ‘hobby’ over te nemen. Naast een gezelschaps-vissenbestand voor 240L (incluis een L083), nam ik ook wat Echinodorussen, een opgebodende Anubias en enkele Vallisneria Spiralis over; al deze planten waren al in slechte staat. In haastige spoed heb ik een oude Eheim aquarium van 360L opgekocht, waarop ik twee oude Eheim 2213 aan heb gesloten en klaargestoomd met enkele preparaten. Deze twee filters waren elk gevuld met een blauwe filterschijf met de rest aan witte synthetische filterwatten.
Hoewel de vissen de verhuis overleefde, bleven de nieuwe torenslakken in de bodem en de planten sloegen duidelijk niet aan. Zo sukkelde de Vallisnerias en de andere twee kregen wél nieuw blad, om in de oude bladeren blijvende gaten te krijgen. Daarentegen groeide de baardalg vreselijk goed, zelfs op de spraybars. Deze algen bleken goed te groeien in een vuile bak, met hoge dKh en tot geen Co2 (cq. met veel O2). Om van deze ijselijke baardalgen af te komen, ging ik ze het moeilijk maken:
1) De baardalgen ging ik eerst te lijf met het vaker schoonmaken van de potfilters. Ook ging ik de waterwaardes bijhouden; wat ik nog steeds doe met een uitgebreid setje van Sera. Begin juni waren de waardes: 24,0 °C / 8,2 pH / 0 dGh / 20 dKh / 3,67 Co2 ppml / 0,25 No2 ppml / 18,0 No3 ppml. De baardalgen bleven overleven, de No2/3 waren dus gestabiliseerd en ik ging door met het water verversen.
2) Daarna moesten de baardalgen het doen met minder dKh, door zowel turf in beide potfilters te steken, als fles-Co2 te gebruiken; Easycarbo was uit den boze vanwege de al zwakke vallisneria. De pH werd zo neergedrukt naar 7,6 en de Co2 kwam mooi op niveau. Ook verlaagde ik de lichtduur van de splinternieuwe Juwel Multilux van 12u naar 10u. Echter daalde de dKh niet, bleven de baardalg tieren en ik ging door met het water verversen.
3) Vervolgens heb ik ook maar de waterwaardes van mijn kraanwater gemeten, ‘verrassend’ waren de pH, dGh en de dKh gelijk aan mijn aquariumwater; dus al dat verversen had dus geen enkele zin. Lokaal is het water al erg hard en in dit appartementencomplex wordt het kraanwater collectief ontharst. Dan maar nieuw én meer turf in de potfilters en direct stoppen met het verversen. Later is één 2213 vervangen door een splinternieuwe 2217 om de watercirculatie te verbeteren. Ook verlaagde ik de lichtduur naar 8u. Begin juli waren de waardes: 24,0 °C / 7,0 pH /0 dGh / 15 dKh / 40,73 Co2 / 0,0 No2 / 25 No3 / 25,0 Po4 / 0,25 Fe. De dKh was eindelijk gedaald, doch bleven de baardalgen tieren.
4) Omdat elk internet advies niet hielp én ik géén chemisch middeltje wilde, ging ik de baardalg maar handmatig verwijderen. Ondertussen kreeg ik van iemand het advies om direct te stoppen met de bemesting, als de tekorten aan te vullen. Zo adviseerde hij om niet ‘te ergeren aan die ijselijke baardalgen’, maar ‘te zorgen voor die zielige planten’. Daarmee werd het ontharst water verdacht. Immers, zo wordt het water ontkalkt, omdat de calcium wordt vervangen door natriumzout. (Als het goed is, blijven andere dGh mineralen in het water). Daarom voeg ik wekelijks vooral wat calcium poeder van de sepia-schelp ‘terug’ toe en een volle theelepel dGh-mineralenzout. Direct ‘steeg’ de dGh, kwamen de torenslakken uit de bodem, gingen de planten beduidend beter groeien en daalde de dKh. Over tijd stabiliseerde waardes positief, met in begin september: 25,0 °C/ 6,5 pH / 8 dGh / 6 dKh / 54,73 Co2 / 0,0 No2 / 10 No3 / 0,1 Po4 / 0,10 Fe. Toen de planten eindelijk het 'calcium-nodige' kregen, begon ze erg goed te groeien, zodat er een gezond evenwicht kwam van elementen – dus een lagere dKh, doch bleven de baardalgen stevig tieren.
5) Nu twee maanden later, blijven de planten beduidend goed groeien én de baardalgen zijn deze strijd eindelijk aan het verliezen. Ook omdat ik een redelijk natuurlijke look nastreef, ruim ik tot weinig blad op. Deze worden dus in het aquarium zelf ‘gecomposteerd’/verteerd, om de voedingsstoffen terug af te geven in het (aquarium)water. Met als gevolg dat er een minimum aan bemesting moet gebeuren. Begin december zijn de waardes: 25,0 °C / 7,0 pH / 14 dGh / 10 dKh / 28,60 Co2 / 0,0 No2 / 25 No3 / 0,1 Po4 / 0,10 Fe. Rustig begin ik het aquarium water weer terug te verversen, om zo stabiel rond 8 dKh te blijven.
Kortom, door de haastige spoed, had ik tot weinig zicht op de waterwaardes van het aquarium. Met als gevolg dat het verkeerde ijselijk tierde en het gewenste gewoon verpieterde. Op advies begon ik deze hopeloze strijd toch te winnen, door niet te focussen op de algen in overschot, maar op de planten en het calcium tekort. Zo kreeg ik eindelijk de baardalg klein, zonder te hoeven grijpen naar medicatie. Met als gevolg dat waardes positief stabiliseren, de algengroei afneemt, maar de plantengroei toeneemt. Daarmee tierde deze ijselijke algen niet door vervuild/slecht circulerend water, een overschot aan Co2 en/of de lichtduur. Daarentegen konden de planten niet groeien door een calcium-tekort, zodat er zowel de dKh als de voedingsstoffen ‘teveel’ in het water zat. Dit probleem zorgde weer voor de baardalgen. Nu alles omgedraaid is, heb ik nu een ander probleem. De oplettende lezers hebben namelijk opgemerkt dat mijn Po4 op een korte tijd blijvend verlaagd is van 25,0 naar 0,1 Po4, maar dat is voor een andere post (zie handtekening).
Laatst bewerkt door een moderator:
.
