Nou, het is al weer even geleden, maar even een kleine update hier
De bak gaat goed!
Alles groeit gestaag, moet wekelijks veel snoeien en haal om de twee weken de helft van de salvina natans eruit omdat het hele oppervlak dan weer vol zit.
Alleen zijn mijn laatste roodneusgarnalen gesneuveld...
Ik heb er een trio colisa chuna gold inzitten, en ik heb gezien dat het mannetje de boosdoener is voor deze moorden... Zó jammer!
Nu heeft er aan de linkerkant van de bak een tijdelijk kweekbakje gezeten voor de jonge pareldanio's, en tussen kweekbakje en uiterste linkerwand zat 5/7 cm, en dat was van HEM.
Niemand mocht er komen.
Alles werd weggejaagd.
Nu dacht ik dat hij het stofvoer en de artemia die ik de kleintjes voerde, ook erg lekker vond en gewoon daar rondhing vanwege het buffet wat af en toe door het kweekbakje naar buiten kwam...
En omdat ik de stroming van rechtsachter naar schuin links heb staan, dácht ik dat die paar verspreide luchtbelletjes kwam door de stroming die in die 5/7 cm niet helemaal lekker zat.
Je voelt hem al aankomen
Goed, afgelopen woensdag kweekbakje definitief eruit gehaald, en een waterwissel gedaan.
Er gaat al snel de helft uit, in een rap tempo met een tuinslang, en er was al 10 cm uit, en ik denk: wat voor smurrie hangt er nu weer tegen het glas???
SHIPS! EITJES!
En het mannetje maar heen en weer zwemmen aan de linkerkant en naar boven kijken en je zág hem gewoon denken: 'Neee! Dit kan niet!!! Waar is alles nu gebleven!!!!!!!!!!!!!
Had hij dus zijn eerste nest ever gemaakt, wat als los zand aan elkaar hing (belletje hier.... belletje daar....) en daar zaten dus veel eitjes tussen!
Dus ik als een gek in de 6e versnelling snel terug nieuw water erin, en dat tóch proberen langzaam erin te doen (ken je dat? Snel-maar-langzaam water toevoegen??? Gaat dus niet
)
Toen het water weer hoog kwam, kwamen de eitjes los van het glas, en meneer slaakte een zucht van verlichting en begon zijn kroost weer terug te plaatsen tussen belletje-hier-belletje-daar.
En gisterenavond zag ik tussen die belletjes (die hij met zijn leven bewaakt!) allemaal oogjes zitten! Zo leuk om te zien!
En week er een oogje af, dan pakte hij het oogje en spuugde het oogje terug tussen die paar bellen..
Vandaag of morgen beseft hij dat alles eetbaar is en zal er niets van overblijven, maar toch...
Dit resulteert wel dat hij niemand gedoogt in ZIJN linkerkant van de bak. Gelukkig is mijn bak groot genoeg en kunnen de andere vissen in het midden en rechts hangjongeren, maar de garnalen snappen dit een stuk minder.... En de roodneusgarnaal (die ook graag bovenin de drijfplantjes woont) negeert gewoon zijn boze blikken.... En dat resulteert dat de roodneus weggejaagd wordt door meneer, zich een hoedje schrikt, en omhoog springt. En aangezien hij al tegen wateroppervlak aan zit, maakt hij een snoekduik de bak uit, op mijn vloer.
Ik stond erbij en keek ernaar...
dit garnaaltje heb ik terug kunnen gooien, maar ja... ik sta er niet altijd naast natuurlijk... Dus vanmorgen lag er weer 1 op de grond.
Gebeurt alleen met deze roodneus, de andere soorten (crystal red en citroen) zijn slimmer/spingen anders/paniekeren niet zo/klimmen terug?????
Ik heb dus geen kap op de bak zitten, en was me ervan bewust dat er vissen/garnalen uit zouden kunnen springen. Daarom zit ik al met het waterlevel zo'n 5 cm onder de rand om al veel ellende voor te zijn (en ik vind het een mooier gezicht
) maar toch....
Binnenkort maar weer eens fot'os plaatsen
