Gedrag Kersenbuik vrouw/man bij kleintjes

[Herstarter]

Hallo,

Ik vroeg me af of jullie hier ook ervaring mee hebben:

Situatie is als volgt. Net een heleboel kleintjes gekregen van de kersenbuik. Eerst werd de verdediging door pa en ma samen gedaan. Daarna ging de agressie van het vrouwtje echter helemaal naar het mannetje toe. Bij eerdere nesten hebben ze dit niet gehad, maar nu was het zelfs zo erg dat het mannetje zielig in de hoekjes en op een gegeven moment zelfs een spelunk van het hout ging liggen.

De staart van het mannetje die prachtig mooi en groot was is helemaal kaal en opgegeten/uitgetrokken. Bij zijn vinnen is dit niet het geval en ga dan ook niet uit van vinrot of zo.

Vragen die ik heb:

1) is dit normaal (lijkt me niet)
2) komt die staart weer terug.
3) hoe ga ik dit voorkomen in de toekomst.

 

[Jones]

Zijn er jongen opgegeten? Hoe verliepen de vorige nestjes? Als het vrouwtje het idee heeft dat het mannetje zijn plicht niet goed doet (of gefrustreerd raakt omdat ze geen jongen groot krijgt) wordt ze boos op hem. Zie het als een echtelijke ruzie. Het klinkt misschien sentimenteel, maar zo werkt dat bij die beestjes.

In wat voor bak zitten de vissen? Zitten er andere bewoners bij?

Mijn kersenbuikjes deden dit voorheen ook in een Rio 125. Het vrouwtje had het mannetje flink toegetakeld. Vervolgens zette ik ze in een meterbak met meer medebewoners en was het weer koek en ei. Uiteindelijk heb ik het mannetje in moeten laten slapen omdat hij door het vechten zijn bek niet meer dicht kreeg en dit niet genas.

 

[visstisck]

Wat vervelend voor jou en je kersenbuiken.Maar dat kan inderdaad wel eens voorkomen.Zoals aangegeven, er kan soms een fikse ruzie ontstaan wanneer ��n van de ouders zijn taak niet goed uitvoert.

Aangezien je mannetje best wel is toegetakeld, zou ik hem er snel uit halen en tijdelijk in een andere bak doen (als je die hebt).
Daarna, als de broedzorg bij het vrouwtje weg is, kan je weer proberen om ze bij elkaar te zetten. Mochten ze dan weer ruzie krijgen, dan is het zoeken naar een andere partner geen overbodige luxe.

Het lijken net mensen..

 

[Herstarter]

Ok, bedankt voor de antwoorden. Er zitten genoeg andere visjes in. Wat ik meestal doe is de ouders wegvangen zodat de rest van de vissen hun "werk" kunnen doen zeg maar. Ik heb niet de mogelijkheid om de kleintjes op te voeden en groter te laten worden.

Helaas wist ik van tevoren niet dat de kersenbuikjes zo makkelijk voortplantten.

In het verleden was het ook wel zo, maar idd als de kleintjes weg zijn, dan is de kwaadheid van het vrouwtje ook gauw over (wil ze zeker nieuwe schoenen hebben... . Ik hoop alleen dat die staart nog wat gaat worden, want nu is het niets meer....

 

[Jones]

Dus je scheidt steeds de ouders van de jongen? Dan komt de agressie uit frustratie voort. Beter laat je ze met rust als ze een nestje hebben. Afhankelijk van welke bijvissen je hebt wordt het meeste toch opgegeten. Dat ineens alles weg is frustreert ze veel meer dan als er stukje bij beetje jongen verdwijnen.

 

[Herstarter]

Die vlieger gaat niet op, want de agressie zoals nu getoond heb ik nog niet eerder gezien en de ouders waren nog niet gescheiden van de kinderen.

 

[Herstarter]

Voor hen die het nog interesseert, de staart groeit weer helemaal terug.

 

[Daan1990]

Niet alleen bij mensen is echtelijke scheiding een hot item zo te lezen

Goed dat de staart weer terug groeit. Ik heb het in het verleden ook wel is gehad.
Wonder boven wonder daarna nooit meer en gewoon een keurig volgend nestje is groot gebracht in alle vrede tussen het koppel. Heel apart soms die vissen.

 

[Botia]

Ik heb 2 koppels gehad en die deden vaak aan partner ruil.

 

[Joooke]

Dit heb ik ook zien gebeuren in mijn bak.
Tot 3 maal toe.
Eitjes werden samen verzorgd/ beschermd.
Van zodra de jonkies uitzwommen werd pa geviseerd door ma, staart volledig weggebeten. Ze liet hem enkel met rust als ze hem niet zag of als hij op zijn zij bovenin de bak dreef tussen de planten (alsof hij dood was).
Mijn bak is 130 cm lang, alle andere vissen hadden ongeveer 30cm waarin ze "vrij" konden bewegen, pa werd niet geduld, rest van de bak was voor ma en haar jongen.
Ik heb steeds pa moeten uitvissen, of ma met een deel van haar jongen (voor zover te vangen) in een andere bak onderbrengen.
Na 3 keer had ik er genoeg van en heb ik ma met de jongen in de winkel afgeleverd.
Pa vis is nog lang een stress-exemplaar gebleven (vaak in de planten, half geknepen vinnen, zwarte kleur), ik heb me aan geen nieuw vrouwtje meer durven wagen! Met de aanschaf van een schooltje Nematobrycon palmeri (keizertetra) heb ik pa zien "ontdooien".
Nu zwemt hij vlot door het aquarium, hij is de grootste vis die ik heb, maar zeker niet de chef van de bak

Vrees dat ik een nogal "agressief" vrouwtje en een "heel zachtaardig" mannetje had?

Staart van het mannetje is telkens mooi teruggegroeid.