Voor het geval men denkt dat wij niet goed voor onze vissen zorgen zal ik vertellen hoe het zit.
Ik had 2 prachtige vissen gekocht. Papa vis en mama vis. Mama vis is een pittig ding, maar papa vis was heel erg kalm. Thuis uren naar ze zitten kijken en zag een bultje net boven de kieuw bij papa vis. In het ziekte boek gedoken, heel internet af gespeurd maar niets kunnen vinden over een eventuele ziekte.
Nestje 1. Mama vis vond dat papa vis zijn best niet deed en nam dus ook zijn taken erbij. 24 uur later aten ze het nestje op.
Nestje 2. Papa vis werd door mama vis opgedragen mee te helpen maar ik zag dat papa vis echt moe werd. Ik stond toen voor een keuze. De vissen helpen of baby en papa verliezen.
Ik heb ervoor gekozen papa en mama over te plaatsen en de eitjes ook.
De eitjes doen het goed zoals je kunt lezen, maar papa knapte niet op. Ik heb hem over geplaatst naar een bak voor hem alleen met het vrouwtje erbij voor de steun (die hij bij haar zocht). Omdat hij zo moe was dat hij het eten niet meer kon vangen, hebben wij zelfs met een pincet het voer voor zijn neus gehouden. Hij at nog wel iets, maar helaas... hij is toch overleden. Dat was kut want je geeft om je visje.
Mijn man heeft hem onderzocht maar niks gevonden.
Mama vis heeft lekker gezwommen met vrienden maar dus zonder man.
Sinds enkele dagen heeft ze weer een nieuwe verkering. Zij is er blij mee maar ik moet ee aan wennen, hij is zo anders dan rami.
Verder zijn er nu 14 sterbai's. 25 ramirezi's en maar liefst 90 uitgekomen chuna's. Er staan nu dus 4 bakken met baby's waar wij alles aan doen om ze zo goed mogelijk te verzorgen.
EN dan zijn er uiteraard nog diverse grote vissen die ook alle zorg krijgen die wij denken dat ze nodig hebben. Je zal hier dus geen enkele bak aantreffen met treurige vissen.E